Vijesti

Proteklih dana predstavnici Opštinske organizacije porodica zarobljenih i poginulih boraca i nestalih civila opštine Srbac uz finansisjku podršku Odbora za njegovanje tadicija oslobodilačkih ratova i Opštine Srbac, a u sklopu obilježavanja Dana poginulih i nestalih u odbrambeno otadžbinskom ratu obišli deset roditelja poginulih i nestalih boraca koji se nalaze u težem zdravstvenom stanju. Ideju da se ovako nešto realizje podržala je Opštinska uprava koja ima razumjevanja za ovu kategoriju stanovništva.

Kako nas je informisao Dragutin Stanojević, predsjednik Opštinske organizacije porodica zarobljenih i poginulih boraca i nestalih civila opštine Srbac obilazeći porodice i razgovarajući sa njima, te slušajući probleme koji ih tište, da se zaključiti da gotovo ništa materijalno njima ne nedostaje, ali se uvijek i ponovo obraduju kad ih neko posjeti i da je to jedna sitnica koja im puno znači na prvom mjestu što nisu zaboravljeni, a onda i da neku lijepu riječ uputi.

,,Sve porodice koje smo obišli i posjetili su već u životnoj dobi od preko 70 i više godina, tako da ih život nije mazio ni po kom osnov. Uglavnom su dobrog ili solidnog zdravstvenog satanja, ali najveći problem im stvara kretanje, jer kod većine je problem što ih noge ne slušaju. Naravno, tu ima i onih kojima je narušeno zdravlje, pa troše dosta medikamenata i u razgovoru sa njima obećali smo da ćemo u saradnji sa Opštinom Srbac pomoći oko nabavke lijekova koliko god to bude u našoj moći. Naravno uvijek tu bude i lijepih priča uglavnom iz predratnog perioda, ali i u toku rata, sve do momenta dok nisu izgubili svog najbližeg”, rekao je Stanojević i dodao će se organizacija potruditi da u narednom periodu upriliči još više ovakvih posjeta i na svoj način se oduže kako poginulim borcima, tako i njihovim porodicama.

Češki doseljenici koji su prije 130 godina, u okviru austrogarskog plana naseljavanja seljaka, osnovali selo Nova Ves, donijeli su sa sobom običaje koji su ostali sačuvani do današnjih dana, iako je danas u selu preostalo svega petnaestak njihovih potomaka koji žive u osam domaćinstava.

Kako bi zajedno proslavili veliki jubilej, u subotu, 7. septembra, na druženju u domu u Novoj Vesi pridružilo im se više od stotinu članova udruženja „Češka besjeda“ iz Slavonskog Broda, Prijedora, Prnjavora i Banjaluke, čiji preci su takođe naseljavali ovo područje i izgradili lokalnu infrastrukturu, a pozivu su se odazvali i zamjenik ambasadora Češke Republike u BiH Jozef Zrzavecki, predsjednik Saveza nacionalnih manjina Republike Srpske Franjo Rover i načelnik opštine Srbac Mlađan Dragosavljević.

Među okupljenima je bio i doktor ekonomskih nauka, Željko Vaško iz Banjaluke, koji se prisjetio doseljavanja prvih 25 porodica iz Češke i Moravske oblasti 1894. godine, koji su stigli u nenaseljen prostor opštine Srbac, gdje su osnovali naselje Novo Selo, što u prevodu znači Nova Ves. Vaško, koji je rođen u ovom selu kaže da su Česi ostavili veliki trag i ovo je jedna od rijetkih lokalnih zajednica, osim Prijedora, u kojoj imaju svoju crkvu i društveni dom.

„Vjerno čuvamo našu tradiciju, kulturu i jezik i održavamo druženja barem jednom godišnje, a ovaj put okupilo se čak pet naših generacija. Kada češka pjesma prestane i kada se češki jezik ne bude čuo, nestaće i nas, što ne smijemo dozvoliti“, rekao je Vaško.

Ivan Kratofil iz Srpca, koji je zakoračio u osmu deceniju života, kaže da je njegov djed bio među osnivačima sela, a stigao je trbuhom za kruhom, kao dječak od 14 godina.

„Prije dolaska, naši preci su živjeli dvadesetak godina u Rusiji i kada im je u posjetu došao car Nikolaj Romanov rekao im je da bi trebali preći na pravoslavnu vjeru. Tu su se predomišljali, pa su otišli kod Marije Terezije u Austrogarsku i ona im je predložila da dođu i slobodno nasele ovo područje. Jedan dio njih se nedugo nakon toga odvojio i odselio u Maćino brdo kod Prnjavora, a drugi su nastavili sa izgradnjom sela. Jedna grupa tadašnjih mještana se zalagala za izgradnju društvenog doma, a druga je više bila za to da se gradi crkva, tako da su jedni gradili dom a drugi crkvu, pa su imali i jedno i drugo“, rekao je Ivan, koji ima tri kćerke i četiri unuka.

Predsjednik udruženja „Češka besjeda“ iz Nove Vesi Vjekoslav Kratofil, kaže da je ovdje nekada živjelo preko 150 Čeha a sada su uglavnom ostala samo staračka domaćinstva.

„Raseljavanje je krenulo pedesetih i šezdesetih godina prošlog vijeka, a nastavilo se sedamdesetih, kada su mladi po završetku školovanja prvo odlazili u industrijske centre širom BiH i Hrvatske a kasnijih godina u Austriju i Njemačku. Danas se potomci prvih doseljenika mogu pronaći na svim kontinentima“, rekao je Vjekoslav, čiji djed i baka su rođeni u Novoj Vesi a pradjed je bio među doseljenicima.

Ludmila Bureš, koja je sa suprugom provela 60 godina živeći i radeći u Zenici, kaže da nikada nije zaboravila rodno selo, odakle oboje vode porijeklo.

„Sjećam se i danas druženja i igranki u domu, gdje je moj brat svirao harmoniku u orkestru, a nismo zaboravili ni tradicionalne češke specijalitete koje i danas često pripremamo, poput knedli i raznih jela od sirovog krompira“, rekla je Ludmila, čije djevojačko prezime je Vaško.

Mještanka Zdenka Pejaković, djevojačkog prezimena Bureš, kaže da je njena baka bila među doseljenicima a roditelji su se rodili u Novoj Vesi.

„Ovakvih sela u Srpcu je malo. Svi smo vezani jedni za druge, kao porodica, i bez obzira na ime i prezime dišemo jednom dušom. Redovno dolazimo na sastanke u udruženje i tu se dogovaramo oko raznih druženja i okupljanja, proslave Božića i Uskrsa i zaista smo složni u svemu“, rekla je Zdenka.

Tradiciju godišnjih okupljanja Čeha sa naših prostora čuvaju i u Slavonskom Brodu gdje živi oko 200 pripadnika ove nacionalne manjine, od čega je njih 80 učlanjeno u Češku besjedu. Predsjednica udruženja Jarmila Rajković kaže da najveći broj njih vodi porijeklo iz Nove Vesi, a jedan dio iz Maćinog brda i Dervente.

„Nismo zaboravili stare pjesme naših djedova i baka i često ih izvodimo na ovakvim skupovima obučeni u narodne nošnje. Nažalost, primjetno je da nas je sve manje i činimo sve da se tradicija ne ugasi“, rekla je Jarmila.

Poznato je da su do početka Drugog svjetskog rata postojala i češka sela Vranduk kod Doboja i Malica pored Dervente ali su nakon izbijanja rata nestala. Ostala su samo naselja u Novoj Vesi i Maćinom brdu a mještani su uglavnom preživljavali baveći se poljoprivredom. Veliki dio Čeha u tom vremenu živio je i u Banjaluci, Prijedoru i Sarajevu, a svima im je zajedničko da su se u potrazi za boljim životom uputili u razne dijelove svijeta.

Zamjenik ambasadora Jozef Zrzavecki rekao je da su za Republiku Češku veoma važni njihovi sunarodnici koji su se odselili prije stotinu i više godina.

„Stalo nam je da imaju dobre uslove života gdje god da žive, a naročito na području BiH gdje je veoma zastupljena češka nacionalna manjina i naša težnja je da svi državljani ove zemlje imaju bolju budućnost za svoju djecu i unučad“, rekao je Zrzavecki.

Načelnik opštine Mlađan Dragosavljević rekao je da je sa iskrenim zadovoljstvom prihvatio poziv da prisustvuje obilježavanju jubileja.

„Uvijek osjetim pozitivnu energiju i dobro raspoloženje kada dođem na ovaj događaj i želim da nastavite sa očuvanjem tradicije i običaja a Opštinska uprava će podržavati ovu manifestaciju i biti uz vas“, rekao je načelnik Dragosavljević.

Druženje članova Češke besjede prije okupljanja u domu počelo je misom u crkvi Male Gospojine u Novoj Vesi izgrađenoj 1938. godine, nakon čega su Česi posjetili groblje u ovom selu. U domu je izveden kraći nastup pjevačke grupe Češke besjede iz Slavonskog Broda, a uz pjesmu i zajednički ručak druženje je potrajalo do kasnih noćnih časova.

Maršom “Stazom egzodusa” u utorak, 10. septembra je obilježeno 29 godina od masovnog stradanja Srba sa Vozuće, doline rijeke Krivaje i južnog Ozrena.

Učešće u maršu uzelo je i 90 Srpčana među kojima je najviše bilo učesnika Odbrambeno-otadžbinskog rata i članova porodica poginulih boraca, zatim nekoliko članova planinarskih društava, učenika osnovnih i srednjih škola iz Srpca, kao i drugih Srpčana koji su željeli da ovim činom odaju počast stradalim srbačkim junacima.

Marš je počeo u 8.30 časova u Tumarama na Ozrenu poslije liturgije u Crkvi Svete Trojice, a završio u naselju Stog kod Vozuće, u opštini Zavidovići, nakon više od šest časova pješačenja i pređenih 22 kilometra.

Riječ o “kamionskom putu” koji ide pravcem Brijesnica Gornja, Kvrga, Malčići, Borovci, Lozna, Stog, kojim su se Srbi iz Vozuće i doline Krivaje povlačili pred pripadnicima takozvane Armije BiH i plaćenika iz islamskih zemalja.

Tada je ​spaljeno 30 srpskih sela, protjerano 1.920 srpskih porodica sa 7.680 članova, ubijeno 459 boraca Vojske Republike Srpske i civila, dok se za 129 još traga.

Među njima je 29 boraca Prve srbačke lake brigade, od čega je 24 poginulo a preko 30 ranjeno 10. septembra 1995. godine.

Učesnik današnjeg marša bila je i Mirjana Milašinović iz Srpca čiji otac Marko je stradao na ovaj datum prije tačno 29 godina. Ona je tada bila beba od samo mjesec dana.

“Evociramo ponos koji izaziva Vozuća, ali svakako i tugu. Smatram da nakon svega što se ovdje desilo, možemo da budemo srećni jer smo dali sve što imamo da sačuvamo naš narod”, rekla je Mirjana.

Pred spomen-kapelom u izgradnji u porti Crkve Svetog Đorđa u Stogu, parastos je služio mitropolit dabrobosanski Hrizostom,

Predsjednik Zavičajnog udruženja “Zavidovićani”, Zoran Blagojević, rekao je da se upravo ovdje nalazi masovna grobnica u kojoj je 21 tijelo od kojih je 17 obezglavljeno.

“Ne samo to, nedaleko odavde preko brda su 64 pripadnika Vojske Republike Srpske živa zarobljena i odvedena za koje ne znamo gdje su”, rekao je Blagojević.

Vijence ispred spomen-kapele, između ostalih, položile su delegacije Opštine Srbac i Boračke organizacije opštine Srbac, kao i delegacije učesnika marša i potomaka poginulih boraca srbačke brigade. Položeno je cvijeće i na spomen obilježje u čast poginulih Srpčana koje se nalazi u crkvi Svetog Georgija, od strane načelnika opštine Mlađana Dragosavljevića i načelnika štaba Prve srbačke lake pješadijske brigade, potpukovnika Viće Kovačevića.

Priređen je zajednički ručak za sve učesnike a održan je i prigodni program na kojem su uručene brojne zahvalnice koje su, između ostalog, za dugogodišnje aktivno učešće u manifestaciji, dobili Srpčani Goran Plotan, Dragutin Stanojević, Vićo Kovačević, Željko Radić, Slobodan Đaković, Milan Pavlović i Dušan Lepir.

Dušan Lepir (81), koji je i ove godine bio najstariji učesnik marša bez većih poteškoća je uspio preći cijelu stazu.

“Osmu godinu zaredom dolazim na ovaj događaj. Ponosan sam jer nisam primijetio razliku u fizičkoj kondiciji u odnosu na prethodne godine a i ovaj put sam uočio neke omladince koji su bili iscrpljeni i poručujem im da se trebaju malo pripremiti. Ako bude sreće i zdravlja dolazim i naredne godine i dolaziću dokle mogu”, rekao je Lepir.

Sjećanju na ovaj tragični događaj, ispred Opštine Srbac, pored načelnika opštine Mlađana Dragosavljevića, prisustvovali su načelnik Odjeljenja za opštu upravu Duško Mitrić i načelnik odjeljenja za inspekcijske poslove Nenad Bilanović, a ispred Boračke organizacije Srbac, počast stradalima su odali predsjednik Goran Plotan, predsjednik Odbora ratnih vojnih invalida BO Srbac Goran Trivunić i članovi Predsjedništva skupštine Boračke organizacije Srbac Veljko Stanišljević i Draško Momić.

Predsjednik Opštinske organizacije porodica zarobljenih i poginulih boraca i nestalih civila Srbac Dragutin Stanojević i predsjednik Predsjedništva Boračke organizacije Srbac, Dragan Aleksić, jedni su od onih koji su najviše doprinijeli da odziv Srpčana bude na zavidnom nivou i da sve protekne u najboljem redu.

Aleksić je rekao da se srbačka brigada časno i pošteno borila na vozućkom ratištu gdje je provela 16 mjeseci, vršeći uglavnom odbrambene zadatke.

“Mi nismo napadali i ugnjetavali neprijatelja već branili srpski narod i odolijevali napadima raznih bjelosvjetskih boraca i mudžahedina koji i danas siju smrt po cijelom svijetu. Tog 10. septembra 1995. godine nismo se mogli oduprijeti silama kao što su dva korpusa, zenički i tuzlanski i odnos snaga bio je 12 naprema jedan u njihovu korist, što je dovelo do velikih gubitaka i stradanja 24 naša ratna druga iz Srpca u jednom danu. To su bili dobri borci, drugovi i komšije koji su poginuli na koti Paljenik i u njihovu čast danas smo položili cvijeće i zapalili svijeće u Stogu, koji se nalazi odmah ispod naše nekadašnje linije”, rekao je Aleksić.

On je izrazio zadovoljstvo što je među učesnicima marša bilo dosta učenika osnovnih i srednjih škola, a to nagovještava da će tradicija obilježavanja biti nastavljena u budućnosti.

Svim Srpčanima koji su pješačili stazom egzodusa bio je obezbijeđen besplatan prevoz, majice sa obilježjem marša, hrana i piće.

Jedan od onih koji su učestvovali u maršu je i Goran Grabovac, koji je član Planinarskog društva “Motajica” iz Srpca i nedavno je učestvovao u hodočašću do manastira Ostrog, te pohodu na najviši vrh Turske, planinu Ararat.

Grabovac kaže da po četvrti put učestvuje u maršu i ističe da su razlozi prije svega emotivne prirode i da nemaju takmičarski karakter, kao neke druge manifestacije u kojima učestvuje u sklopu kalendara Planinarskog saveza Republike Srpske.

“Glavna motivacija za mene je sjećanje na sve stradale i prognane sa ovog područja kojih je bilo mnogo u Odbrambeno-otadžbinskom ratu. Našim borcima je za vrijeme rata ovdje bilo najteže i sve ovo što radimo je pomen i sjećanje da se takve žrtve nikada ne ponove”, rekao je Grabovac.

Ističe da mu je drago što je uprkos vremenskim uslovima koji nisu bili pogodni i vlažnom terenu, odziv učesnika bio dobar.

“Teren je bio klizav sa dosta blata koje je otežavalo kretanje, najviše zbog kiše koja je ranije padala i uticaja oborinskih voda, pa je vodostaj rječica i drugih vodotoka bio relativno visok i teško se preko njih prelazilo. Ranijih godina toga nije bilo ali smo zato imali visoke temperature preko 30 stepeni koje su takođe otežavale kretanje. Ipak, organizatori su diktirali dobar tempo koji je bio prilagođen prosječnom korisniku, kako onima koji se aktivno bave planinarenjem tako i drugima koji su uspješno prešli ovu stazu dužine 22 kilometra”, istakao je Grabovac.

Pored učesnika marša, u Vozuću je putovao još jedan autobus Srpčana u kojem su bili članovi porodica poginulih i nestalih boraca i preživjeli učesnici Odbrambeno-otadžbinskog rata koji su dočekali učesnike.

Organizaciju odlaska Srpčana na Vozuću preuzeo je Odbor za njegovanje tradicije oslobodilačkih ratova koji se, u saradnji sa Opštinskom upravom pobrinuo i oko organizacije Dana sjećanja na stradanje Srpčana na vozućkom ratištu koji se obilježavaju od 8. do 11. septembra.

Učenicima prvih i drugih razreda OŠ „Vuk Karadžić“ Sitneši i područne škole u Ćukalima, policijski službenik Policijske stanice Srbac, Dragan Milijašević,održao je danas, 10.09.2024. godine, predavanje u okviru preventivne kampanje „Zaštitimo djecu u saobraćaju“ Ministarstva unutrašnjih poslova.  

Edukativnim predavanjem obuhvaćeno je 11 prvačića i 5 učenika drugog razreda.

Najmlađim osnovcima ukazano je kako se treba kretati u saobraćaju, zašto je važno pogledati lijevo, pa desno, kada se prelazi ulica. Ovim putem su ukazali i na najčešće greške koje učenici čine u saobraćaju, a to su prelazak preko ulice mimo pješačkog prelaza, sa slušalicama u ušima ili koristeći mobilni telefon.

Đaci su pokazali veliko interesovanje, i aktivno su učestvovali u predavanju.

U organizaciji Udruženja ratnih vojnih invalida Srbac danas je obilježen ,,Dan invalida Vojske Republike Srpske“.  Na centralnom spomen-obilježju poginulim borcima VRS je odata počast i položeno cvijeće. Pored članova Udruženja, obilježavanju su prisustvovali načelik Odeljenja za opštu upravu Duško Mitrić i predstavnici Boračke organizacije opštine Srbac.

,,Udruženje će i u narednim godinama 10. septembar obilježavati kao Dan invalida Vojske Republike Srpske. Ovom prilikom, Udruženje RVI svim ratnim vojnim invalidima čestita njihov dan – Dan invalida Republike Srpske“, navodi se u saopštenju.

Uz blagoslov arhiepiskopa banjalučkog gospodina Jefrema u crkvenoj opštini Lepenica počele su pripreme za izgradnju parohijske sale kod crkve Svetog Proroka Ilije.

Lepenički sveštenik jerej Nenad Đurić kaže da je površina temelja 20 x10 metara i da se radi o velikom objektu za koji je potrebno dosta rada i sredstva. Budući objekat će biti svjetovno i kulturno mjesto sabiranja Lepeničana, a rok za završetak će zavisiti od priloga.

“Sala će značiti mnogo za parohiju i biće kruna svega onog što smo uradili u proteklom periodu. Prostor je za oko 110 mjesta da se mogu obaviti ručkovi u svim prilikama kao što je slava crkve, krštenje, sahrane i drugi događaji. Biće posmrtna prostorija, skratićemo povorke i olakšati narodu u teškim i tužnim trenutcima. U objektu će se moći okupljati mladi i vršiti horske probe, ali i organizovati predavanja, razgovori i prezentacije na duhovne teme. Imaćemo još prostoriju za prodaju i prinos svjeća-gorionik i kuhinju”, rekao je Đurić i pozvao sve one koji žele mogu i imaju volje da ih podrže .

Iz Crkvene opštine Lepenica zahvaljuju dosadašnjim priložnicima Preduzeću “Ciklon duo” koje je vršilo iskop,obezbjedilo šljunak i mikser, zatim Mladenu Dragosavu koji je uradio građevinski projekat vrijednosti 500 KM , kao i Branivoju Stojkoviću na prilogu od 5.000 KM, Radovanu Rakiću 3.000 KM, Dušku Tatiću 1.000 KM i drugima koji su finansijski pomogli početak izgradnje parohijske sale.

Pravoslavni hrišćani i Srpska pravoslavna crkva obilježavaju uspomenu na smrt proroka, preteče i krstitelja Svetog Jovana.

Sveti Jovan se slavi i 20. januara, u znak poštovanja prema svecu koji je, po predanju, krstio Isusa Hrista.

U hrišćanskom svijetu se obilježava kao dan kada je osvećena crkva koju su na grobu Svetog Jovana Krstitelja podigli car Konstantin i carica Jelena. Tada se podsjeća na stradanje Svetog Jovana, kome je, po naređenju Iroda Antipa, glava odsječena (“usjekovana”) i na tanjiru donijeta pred njegovu pastorku, igračicu Salomu, te se zato praznik naziva “Usjekovanje”.

Sveti Jovan se naziva Krstitelj jer je krstio Isusa Hrista i, prema predanju, u njemu prepoznao sina Božjeg. Jovan se smatra posljednjim velikim prorokom. Naziva se još i Preteča, jer se pojavio prije Hrista i počeo da priprema ljude za hrišćanstvo.

Jovan je, po predanju, primjer čvrste i nepokolebljive vjere, poštenja, odvažnosti i istinoljubivosti. Bio je to i uzrok njegovog stradanja jer je javno govorio o nemoralu cara Iroda koji je “živio u grijehu” sa svojom snahom Irodijadom, majkom Salome.

Dan Usjekovanja vjernici provode u molitvi, uzdržavanju i strogom postu.

Predstavnici pekare ,,Sunce”  urručili su Crvenom krstu Srbac  vrijednu donaciju od 600 komada mesnih narezaka.

U Crvenom krstu Srbac kažu da porodica Grabovac pokazije svoju nesebičnu humanost u svakoj prilici i po nekoliko puta tokom svake godine obezbijedi za Crveni krst Srbac značajne donacije.

,,Pekara Sunce  svake godine za Božić obezbijedi pet pečenica, mesne nareske i druge prehrambene artikle za socijalno ugrožena lica, a veoma često su i donatori obroka za dobrovoljne davaoce krvi”, navodi se u saopštenju Crvenog krsta Srbac i dodaje da u ovoj organizaciji  veoma cijene njihove značajne donacije, koje dobija decenijama unazad, a kao mali znak pažnje pekari ,,Sunce” uručen je Srebreni znak Crvenog krsta Republike Srpske.

Kolona od oko 500 učesnika marša “Stazom egzodusa 2024” krenula je od sela Tumare na Ozrenu ka naselju Stog kod Vozuće u opštini Zavidovići povodom obilježavanja 29 godina od progona Srba sa područja Vozuće, doline rijeke Krivaje i južnog Ozrena.

Prije marša učesnici su prisustvovali bogosluženju u Crkvi Presvete Trojice u Tumarama i primili blagoslov.

Organizator marša je Zavičajno udruženje Zavidovićana iz Doboja, čiji je predsjednik Zoran Blagojević rekao da u maršu učestvuju građani iz Doboja, Petrova, Srpca,Dervente, Modriče, Vukosavlja, Bijeljine, Prnjavora,Beograda i ostalih mjesta.

Blagojević je poručio da se već godinama na ovaj način želi poslati poruka da se i dalje traga za tijelima 129 nestalih boraca i civila, te ukazati na necivilizacijsku politizaciju pronalaska nestalih Srba od Instituta za nestala lica BiH.

On je istakao da maršom žele podsjetiti na stradanja i zvjerske zločine nad Srbima i da zločinci moraju biti kažnjeni.

Među učesnicima su pomoćnik ministra za rad i boračko-invalidsku zaštitu Republike Srpske Nebojša Vidaković, načelnik opštine Petrovo Ozren Petković, predsjedmik BORS-a Radan Ostojić, predsjednik Republičkog udruženja porodica nestalih Isidora Graorac,predstavnici opštine Srbac, kao i pripadnici Trećeg pješadijskog /Republika Srpska/ puka Oružanih snaga BiH.

Učesnici će se kretati stazom dugom 22 kilometra.

Riječ o kamionskom putu, koji ide pravcem Brijesnica Gornja-Kvrga-Malčići-Borovci-Lozna-Stog, kojim su se Srbi iz Vozuće i doline Krivaje povlačili pred pripadnicima takozvane Armije BiH.

Nakon marša, građani će se okupiti kod Crkve Svetog Đorđa u Stogu, u kojoj se nalazi spomen-obilježje poginulim i nestalim borcima, gdje će biti služena liturgija, te položeni vijenci na spomen-kapeli u izgradnji u znak sjećanja na 21 svirepo ubijenog srpskog vojnika i civila čiji su posmrtni ostaci, mahom obezglavljeni, pronađeni nakon završetka rata.

Srbi iz Vozuće protjerani sa vjekovnih ognjišta u ofanzivi takozvane Armije BiH, koja je, u zavisnosti od jedinice i smjera napada neprijateljskih snaga, nosila nazive “Uragan 95”, “Farz 95” i “Badr al Bosna”.

Masovno stradanje Vozućana trajalo je od 10. do 24. septembra 1995. godine usljed ofanzive 23.000 muslimanskih vojnika Drugog i Trećeg korpusa takozvane Armije BiH i odreda “El mudžahedin”, te NATO bombardovanja potpomognutog njihovim jedinicama za brza dejstva, kao i pakistanskim kontingentom međunarodnih mirovnih snaga.

Tada je spaljeno 30 srpskih sela, protjerano 1.920 srpskih porodica sa 7.680 članova, ubijeno 459 boraca Vojske Republike Srpske i civila, dok se za većim brojem još traga.

Padom Vozuće okončano je protjerivanje i etničko čišćenje Srba sa područja zeničke regije, započeto 1992. godine.

Zbog stravičnih zločina nad Srbima Vozuće i Zavidovića trenutno su osućeni samo ratni zločinac i nekadašnji načelnik Generalštaba tzv. Armije BiH Rasim Delić na tri godine pred Haškim tribunalom, kao i ratni zločinac, komandant Trećeg korpusa tzv. Armije BiH Sakib Mahmuljin, koga je Apelaciono vijeće Suda BiH pravosnažno osudilo na osam godina zatvora, koje ne izdržava nakon bjekstva iz BiH.

Mahmuljin je jedan od devetnaest identifikovanih i djelimično identifikovanih lica, pripadnika tzv. Armije BiH i stranih dobrovoljaca protiv kojih su podnesene krivične prijave o zločinima počinjenim nad Srbima na području Ozrena i Vozuće u julu i septembru 1995. godine.

IZVOR:RTRS

Policijski službenik Policijske stanice Srbac Dragan Milijašević održao je učenicima prvih i drugih razreda u OŠ”Dositej Obradović” u Razboju predavanje u okviru preventivne kampanje „Zaštitimo djecu u saobraćaju“ Ministarstva unutrašnjih poslova RS.

Direktorica škole Silvana Sekulić kaže da je edukativnim predavanjem bio obuhvaćen 21 prvačić i 28 učenika drugog razreda u centralnoj školi i područnim školama u Kukuljama,Malom Razboju i Prijebljezima.Djeca su na ovaj način učila kako bezbjedno da pređu ulicu.

“Cilj predavanja je bio da se djeca upoznaju sa pravilima koja treba da koriste kada se kreću u blizini kolovoza. Djeca su aktivno učestvovala u predavanju i pokazala veliko interesovanje, ali i znanje o pomenutoj temi”rekla je Sekulić.

Isto predavanje za prvačiće trebalo bi da bude održano narednih dana u svim srbačkim osnovnim školama.