Srpska pravoslavna crkva slavi Krstovdan kao uspomenu na prve hrišćane koji su primili vjeru na početku hrišćanske propovijedi. Praznik se vezuje za slavu krštenja Gospoda Isusa Hrista kao i za dan posvećen Svetom Jovanu Krstitelju koji ga je krstio u rijeci Jordanu.

Krstovdan se obilježava uoči Bogojavljenja, prvi je dan nakon Božića kada vjernici ponovo poste, bez obzira na to na koji je dan u nedelji i vjernici bi sutra trebalo da se pridržavaju strogog posta. “Ko se krstom krsti,taj Krstovdan posti”, kaže izreka.

Dan treba provesti na hljebu i vodi, dok je hrana životinjskog porijekla strogo zabranjena. Dozvoljeno je jedenje grožđa, dok je drugo voće zabranjeno. Na Krstovdan su se, tvrde istoričari, ranije jeli i ostaci badnjedanskog pasulja.

U pravoslavnim hramovima se na zimski Krstovdan služi liturgija Svetog Jovana Zlatoustog, uz ritual osvećenja vode. Moli se da voda bude na izbavljenje od grijehova, za iscjeljenje i očišćenje duša i tijela, na osvećenje srca i uma i na svaku izvrsnu korist, da ona bude voditelj u vječni život i odgoni svaki nasrtaj vidljivih i nevidljivih neprijatelja.

Krstovdanska voda se dijeli vjernicima i, slično kao za Bogojavljanje (19. januar), čuva se u kući tokom cijele godine zarad zdravlja i napretka doma.

U nekim krajevima naše zemlje postoji običaj da se uoči praznika krst stavi u vodu i unese u crkvu. Ako se krst zaledi, vjeruje se da će godina biti rodna i zdrava, a ako se to ne dogodi, biće oskudna i bolešljiva.

Dovoljno je ponijeti krstovdansku vodu u manjoj boci, i čuvati je tokom godine, koristeći je u izuzetnim prilikama.

Nakon Krstovdana i Bogojavljenje slavi se Sveti Jovan (20.januar), koji je krsna slava velikog broja vernika u našoj zemlji.