U sali Skupštine opštine Srbac, sinoć je upriličeno veče posvećeno stradanju Srpčana na ozrensko-vozućkom ratištu.

Manifestaciji su prisustvovale porodice stradalih Srpčana, načelnik opštine Mlađan Dragosavljević, minstrica finansija u Vladi Republike Srpske Zora Vidović, direktor Centra za istraživanje rata, ratnih zločina i traženje nestalih lica Viktor Nuždić, predsjednica Republička organizacije porodica zarobljenih i poginulih boraca i nestalih civila Isidora Graorac, presjednik Zavičajnog udruženja Zavidovićana Zoran Blagojević, ratni reporter pres-centra Prvog krajiškog korpusa  Lidija Žarić, predsjednik Opštinske organizacije porodica zarobljenih i poginulih boraca i nestalih civila Dragutin Stanojević, predsjednik Boračke organizacije opštine Srbac Goran Plotan, supruga i unuk pokojnog komandanta Miodraga Suvajca, predstavnici udruženja proisteklih iz odbrambeno-otadžbinskog rata i  drugi građani, a moderator večeri je bila Branka Sančanin.

Veče sjećanja  je počelo himnama ,,Moja Republika“ i ,,Bože pravde“, a potom je minutom molitvene tišene odata pošta stradalim borcima.

U prigodnom programu, iznesena su sjećenja o ratnim dešavanjima, posljedicama i žrtvama koje je podnijelo stanovništvo, borci i porodice stradalih čije rane nakon gubitka najdražih  nisu i nikada neće zarasti, a zajednička želja svih koji su se sinoć obratili jeste da se rat nikada ne ponovi, ali i da se očuva sjećanje na one koji su živote dali za slobodu svog naroda i  na 10.septembar 1995.godine – datum kada je 24 srbačkih borca izgubili živote braneći Republiku Srpsku.

Na samom početku večeri, prisutne su preplavile emocije, jer je potresne stihove pjesme ,,Paljenik” govorio njen autor, načelnik ratne sanitetske službe Prve srbačke lake pješadijske brigade doktor Milan Pavlović.

Zoran Blagojević, presjednik Zavičajnog udruženja Zavidovićana pozdravio je prisutne i u obražanju istakao da je sitacija u kojoj su se našli borci na ozrensko-vozućkom ratištu  bila veoma složena, ali da su svi borci bili složni i odlčni da odbrane svoju teritoriju.

,,Trebalo bi večeras reći nešto, a šta poručiti, šta reći? Vi ste ispraćali svoje najmilije upravo na ovo ratište. Godine 1992. kada se odlučivalo o stvaranju Republik Srpske i odbrani naroda, svi smo odlučili da to hoćemo. Ovdje ste imali jednog neprijatelja, a mi smi bili ukliješteni između dva korpusa – zeničkog i tuzlanskog i svi smo bili odlučni da ćemo dati sve od sebe da ne prođemo kao u Drugom svjetskom ratu. Prkosno smo stali, bez obzira što su nas napadali i drugi korpusi. Vi ovdje trebate biti posebno zahvalni pokojnom komandantu Miodragu Suvajcu, koji je uspio izvući dva bataljona, pregrupisani su, ušla je 14. laka pješadijska brigada, a ta dva bataljona su prešla na drugu stranu rijeke Krivaje. Da to nije urađeno, žrtve bi bile daleko brojnije”, rekao je Blagojević.

Direktor Centra za istraživanje rata, ratnih zločina i traženje nestalih lica Viktor Nuždić je rekao da po prvi put, nakon srednjeg vijeka, zapadno od Drine Srbi po imaju svoju državu i da ne smiju biti zaboravljeni stradali  borci, ali ni oni koji su imali sreću da iz rtatnih sukoba izađu živi.

,,Naša istorija je puna ovakvih događaja, ovakvih stradanja. Istovremeno, ona je herojska i toga uvijek moramo biti svjesni. Ponekad, nažalost, nismo svjesni da živimo u periodu junaka, heroja, zato što u ovom vremenu oko nas hodaju ljudi koji su branili, odbranili i stvorili Republiku Srpsku, a mnogi od njih su za nju dali živote. Pored onih koji više nisu živi, moramo se sjetiti i onih koji su ranjavani, koji su dali dijelove svog tijela, koji su dali mladost i najbolje godine, onih koji su nepovrijeđeni izašli iz rata, jer su se svi oni podjednako borili za našu slobodu i da ono što danas imamo, a to je Republika Srpska”, rekao je Nuždić.

Predsjednik Opštinske organizacije porodica zarobljenih i poginulih boraca i nestalih civila Dragutin Stanojević rekao je da obilježavanje 10.septembra mora da bude preneseno na mlađe generacije, koje će sačuvati sjećanje na sve stradale, te podsjetio da se još uvijek traga za deset boraca.

,,Večeras smo se okupili da obilježimo 29 godina od Srpčana na ozrensko-vozućkom ratištu. Kultura sjećanja i obilježavanja mora da bude važna, pogotovo nama koji smo u Odboru za obilježavanje značajnih datuma i jubileja. Obilježavanje 10.septembra traje nekoliko dana, jer dešavanja na koja se podsjećamo zaslužuju veliku pažnju. Tada su otišla 24 najbolja od najboljih, djeca su ostala bez očeva, majke i očevi bez sinova, sestre bez braće, žene bez muževa, a poseban teret nose porodice onih čija tijela nikad nisu nađena. Na području naše opštine traga se za još 10 nestalih boraca koji su nestali 10.septembra”, rekao ej Stanojević i dodo da je neophodno ubrzati proces traženja, jer većina roditelja nestalih boraca više nije među živima, što znači da su umrli, a da nisu saznali gdje su kosti njihovih sinova.

Predsjednik Boračke organizacije opštine Srbac Goran Plotan, komandir voda Vojne policije, emotivno je govorio o svojim iskustvima sa ratišta, na kojem je teško ranjen, a nakon liječenja i borbe za život, ostao je 100 % invalid.

,,Dana 10.septembra, izvlačili smo ljudstvo sa ratišta, a nas četvorica, obezbjeđujući mjesto, ostali smo među zadnjima na lokaciji, gdje nas je neprijatelj ubzo vidio i zasuo minobacačem. Tad nismo bili povrijeđeni i počeli smo da se izvlačimo, ali neprijatelj nije odustajao. Ubrzo je pala granata od koje sam zadobio povrede glave, ruke, noge, a najteže povrede su nastale u predjelu stomaka. Dvojica saboraca su lakše povrijeđena, a četvrti je prošao bez povreda. Saborci su od jakni napravili pomoćno nosilo i tako me izvukli. Nakon ranjavanja, oporavak je bio spor i težak. Zbog trovanja koje sam dobio, bio sam životno ugrožen, a mjeseima sam boravio u nekoliko bolnica. Preživio sam, ali su ostale velike posljedice i ostao sam 100 postotni invalid”, rekao je Plotan.

Načelnik opštine Mlađan Dragosavljević je rekao da su ovo dani kada se sjećamo najtragičnijeg dana u istoriji naše lokalne zajednice i dodaje da ožiljci, koje prije svih, nose porodice poginulih boraca, pa onda i svi savremenici ratnih dešavanja, nikad neće zarasti i da oni trebaju biti opomena da Republika Srpska mora biti sačuvana.

,,Vrlo je teško bilo šta reći nakon svega što smo čuli večeras. Ne umanjujući značaj dolaska svih prisutnih, posebno bih istakao dolazak gospođe Lidije, supruge pokojnog komandanta Suvajca.  Obilježavamo najtragičniji dan u istoriji naše opštine, a naša lokalna zajednica nastoji da obilježi sve važne datume koji se odnose na odbrambeno-otadžbinski rat. Ožiljci, koje svako od nas na nosi u srcima na svoj način, treba da budu vječna opomena i podsjećanje da smo dužni da odbranimo ono što su borci stvarali i za šta su mnogi od njih život dali. Da ih možemo pitati, siguran sam da bi nam rekli da to moramo uraditi, a da bismo to uspjeli, moramo biti jedinstveni u borbi sa izazovima pred kojima se nalazimo i zato neka vječno živi sjećanje na stradale borce, neka živi Republika Srpska koju su stvarali i koja je jedina garancija opstanka srpskog naroda na našim prostorima”, rekao je načelnik.

Za kraj večeri, Sanja Vrejić iz Srđevića je otpjevala pjesmu ,,Junaci sa Košara”,koja može poslužiti kao sinonim stradanja vojnika na bilo kojem ratištu, pa tako i na vozućkom.