Učenik VI razreda Osnovne škole ,,Vuk Karadžić“ Sitneši Ivan Vrsajković osvojio je prvo mjesto na
Opštinskom takmičenju iz vjeronauke, koje je održano onlajn 27.februara, a
domaćin je bila Osnovna škola ,,Jovan Jovanović Zmaj“ Srbac.
Direktorica sitneške škole Vesna Savić čestitala je učeniku i nastavniku
na postignutom rezultatu.
,,U skladu sa epidemiološkom situacijom, škole uspijevaju da organizuju nastavu i takmičenja za učenike. Ove godine takmičenja se realizuju onlajn, ali to ne spriječava učenike da postignu dobre rezultate i pokažu znanje, kako na časovima, tako i na takmičenjima. Želim da čestitam našem učeniku na osvojenom prvom mjestu i nastavniku koji ga je pripremao za takmičnje, ali i svim učenicima koji su svojim radom stekli pravo da učestvuju na raznim školskim takmičenjima“, kaže direktorica Savić.
Nastava se u ovoj školi odvija redovno, a zbog virusa korona jedan
radnik iz tehničke službe je u izolaciji, dok zaraženih učenika i nastavnika
nema.
Takođe, prijave za upis prvačića teku nesmetano i do sada je za upis u centralnu i područne škole prijavljeno 17 djece. Tačan broj đaka prvaka biće poznat nakon upisa, koji počinje 1.aprila.
Pored poslova u okviru plana i programa rada, prosvjetni radnici i
učenici uzeli su učešće u dva projekta, kako bi unaprijedili znanja i vještine
i išli u korak sa novim tehnologijama koje moderno doba sa sobom nosi.
,,Fondacija Britiš Kaonsil i Ministarstvo prosvjete i kulture organizuje
obuke za program škole za 21.vijek koji je usmjeren na osnaživanje ključnih
vještina i vještina kodiranja kod učenika starosne dobi od 10 do 15 godine.
Učeničke vještine kodiranja biće unapriješene uz pomoć mikro bit uređaja za
kodiranje“, kaže direktorica škole i dodaje da škola dobila 10 uređaja koji su
nastavnicima dati na upotrebu tokom obuke, nakon čega će vršiti obuku učenika i
krenuti u izradu novog programa i projekta.
Pored toga, u okviru projekta pod nazivom ,,Opremanje
vaspitno-obrazovnih ustanova u RS računarskom
opremom i softverom“, koji realizuje Ministarstvo prosvjete i kulture, a koji podrazumijeva
implementaciju elektronskog dnevnika, kao i obuku prosvjetnih radnika za
upotrebu e-dnevnika, nadogradiće se i moduli poslovno-informacionog sistema,
instaliraće se nove mreže i električne instalacije za potrebe e-dnevnika. U
okviru projekta, isporučuju se nova računarska oprema za ove potrebe.
,,Naši prosvjetni radnici i drugi zaposleni koji treba da imaju znanje o
elektronskim dnevnicima su prošli obuku i stekli potrebno znanje, a škola je
dobila tri laptopa, tako da je ovaj projekat ušao u završnu fazu u našoj školi“, kaže
direktorica Savić.
Prema podacima Instituta za javno zdravstvo Srpske, na
području opštine Srbac danas su registrovana četiri nova slučaja virusa korona.
Zaključno sa današnjim danom, u izolaciji se nalaze 93 osobe
iz Srpca, od čega je 36 aktivno pozitivno na virus korona. Od početka pandemije
zaraženo je 739 osoba, od kojih se oporavilo 676, a preminulo je 27 osoba.
Opštinski štab za vanredne situacije još jednom skreće
pažnju na izrazito nepovoljnu epidemiološku situaciju i podsjeća na poštovanje
svih preporučenih mjera koje su donijele nadležne republičke i opštinske
institucije.
Od posljednjeg izvještaja o epidemiološkoj situaciji u
Republici Srpskoj, u posljednja 24 časa izvršeno je testiranje 1.165
laboratorijskih uzoraka, a novi virus korona potvrđen je kod 422 osobe.
Radi se o 206 muških i 216 ženskih osoba, od kojih je 38
mlađe, 263 srednje i 121 osoba starije životne dobi.
Prema mjestu prebivališta, 96 osoba je iz Banjaluke, 43 iz
Bijeljine, 30 iz Trebinja, 26 iz Doboja, 18 iz Rogatice, 16 iz Gradiške, 14 iz
Foče, 12 iz Bileće, po 11 iz Gacka i Zvornika, devet osoba je iz Teslića, po
osam iz Istočnog Novog Sarajeva i Laktaša, po sedam iz Istočne Ilidže,
Prijedora i Šekovića, po šest iz Bratunca, Višegrada, Dervente, Kozarske
Dubice, Milića, Pala, Han Pijeska i Čelinca, po pet osoba iz Modriče, Prnjavora
i Šipova, po četiri iz Berkovića, Kneževa, Kotor Varoša, Novog Grada i Srpca,
tri iz Vlasenice, po dvije iz Donjeg Žabara, Mrkonjić Grada, Sokoca i Šamca i
po jedna osoba je iz Broda, Istočnog Starog Grada, Lopara, Stanara i Ugljevika.
U posljednja 24 časa, Institutu za javno zdravstvo Republike
Srpske prijavljeno je deset smrtnih slučajeva kod kojih je potvrđeno prisustvo
virusa korona. Radi se o osobama srednje i starije životne dobi od kojih su tri
osobe iz Banja Luke, dvije osobe iz Trebinja i po jedna osoba iz Doboja,
Gradiške, Rudog, Višegrada i Prnjavora.
Napreduju radovi na uređenju Društvenog doma u Kukuljama
Radovi
na unutrašnjem uređenju novoizgrađenog Društvenog doma u Kukuljama ulaze u
završnu fazu.
Predsjednik
Mjesne zajednice Kukulje Radojica Vidović, na čiju su inicijativnu realizovane brojne
akcije u selu koje su za cilj imale bolje uslove života mještana svih generacija,
podsjeća da je gradnja objekta počela 2014, a objekat je pušten u upotrebu 2016.godine. Od
tada do danas mnogo se radilo kako bi Dom pružio što bolje uslove za
organizovanje raznih skupova, druženje mještana, probe folklornog društva i drugih
društvenih događaja.
Vidović kaže da su ovih dana završeni radovi na krečenju, polaganju poda od epoksidne smole, postavljanju rigipsa i spuštenog stropa, a u narednom periodu preostaje da se uradi predulaz, uvede grijenje, opremi kuhinja i uredi dio parking prostora.
U
sklopu Plana kapitalnih investicija Opštine Srbac planirana su sredstva za
zanatske radove, a dio sredstava su obezbijedili mještani, koji su na razne
načine učestvovali u kompletnoj izgradnji objekta.
,,Na zadovoljstvo svih nas, radovi se odvijaju bez problema. Iako je, zbog poštovanja epidemioloških mjera, virus korona malo usporio planirane aktivnosti, uspijeli smo dosta toga da završimo. Drago nam što mještani Kukulja imaju mjesto za razna okupljanja, a siguran sam da će po završetku svih radova Dom biti objekat za ponos naše mjesne zajednice. Želim da zahvalim svima koji učestvuju u njegovoj izgradnji i uređenju”, rekao je Vidović.
U srijedu, 24.marta, sa početkom u 20 časova u Domu kulture Srbac u organizaciji Centra za kulturu i sport, biće odigrana pozorišna predstava ,,Ljubavni oglas”, koju će izvesti glumica Vesna Anđelković iz Ljubljane.
Ova monokomedija, je rađena po tekstu Vaska Poliča, Vesne Anđelković i Mirjane Ribič, a Srpčani su imali priliku da Anđelkovićevu vide u predstavi ,,Ljubav na leskovački način” čija je premijer bila u februaru 2019.godine.
Ne nalazeći svog izabranika u Leskovcu, Zorka (Anđelkovićeva) se odluči za život u Evropskoj Uniji i odlazi u Ljubljanu. Publika će moći da otkrije kroz šta će sve proći zbog ljubavi, koje i kakve muškarce će sresti u Sloveniji i zbog čega je “Ljubavni oglas” njena poslednja nada. Ova monokomedija je do sada odgadjana nekoliko puta prošle godine zbog epidemiološke situacije,a iz istog razloga moći će joj prisustvovati ograničen broj posjetilaca.Cijena ulaznice je 6 KM.
4Rada Antonic, Dijana Tadic Novakovic i 2 ostalih
Osnovci iz Razboja zauzeli prva mjesta na Opštinskom takmičenju iz matematike
Učenici Osnovne škole,,Dositej Obradović“ Razboj Pavle Knežević, Marija
Radonjić i Nikola Stanišljević osovojili su prva mjesta na Opštinskom
takmičenju iz matematike, čiji je domaćin bila upravo škola u Razboju.
Kako nas je informisala direktorica škole Silvana Sekulić, učenici koji su
pokazali najviše znanja pohađaju VII, VIII i XIX razred, a takmičenje je održano
on line, u subotu, 13.marta.
,,Ponosni smo na naše učenike, jer su u otežanim uslovima rada, usljed
pandemije virusa korona, ostavarili zavidne rezultate i pokazali da se trudom i
vrijednim radom može stići do željenog cilja i u ovakvim okolnostima. Čestitam
učenicima i njihovim nastavnicima na postignutom uspjehu“, kazala je
direktorica Sekulić.
Narednog vikenda, 20.marta (subota) razbojska škola će biti domaćin
Opštinskog takmičenja iz srpskog jezika i književnosti.
Nastava se u školi odvija redovno, a po riječima direktorice Sekulić,
jedan prosvjetni radnik je zaražen virusom korona, dok je pet učenika u
izolaciji zbog kontakta sa zaraženim nastavnikom.
U školi nesmetano teku pripreme za upis djece u prvi razred, koji će se
vršiti u manjim grupama, a kako bi se izbjegle gužve i ispoštovale
epidemiološke mjere, roditelji će biti informisani o terminu upisa djeteta. Do
sada je prijavljeno oko 30 budućih đaka prvaka, a prijave još uvijek traju.
Prema podacima Higijensko-epidemiolopške službe Doma zdravlja Srbac, na području opštine Srbac u poslednja 24 sata registrovana su dva novooboljela lica zaražena virusom korona. Radi se o dvije muške osobe starije životne dobi koje se nalaze na bolničkom liječenju. Zaključno sa današnjim danom u izolaciji se nalaze 122 lica iz Srpca, od čega je 42 aktivno pozitivno na virus korona. Od početka pandemije zaraženo je 735 osoba ,od čega se oporavilo 666 a preminulo 27 lica. U Domu zdravlja Srbac od četvrtka 18.marta počinje vakcinisanje zdravstvenih radnika naše opštine, dok je vakcinu u Srbiji do sada primio 21 zdravstveni radnik Doma zdravlja Srbac Od posljednjeg izvještaja o epidemiološkoj situaciji u Republici Srpskoj, u posljednja 24 časa izvršeno je testiranje 1.100 laboratorijskih uzoraka, a novi virus korona potvrđen je kod 362 osobe. Radi se o 172 muške i 190 ženskih osoba, od kojih je 34 mlađe, 213 srednje i 115 osoba starije životne dobi. Prema mjestu prebivališta, 149 osoba je iz Banjaluke, 53 iz Trebinja, 46 iz Bijeljine, 14 iz Gacka, 10 iz Zvornika, po devet iz Bileće, Laktaša i Foče, osam iz Prijedora, sedam iz Pala, šest iz Istočne Ilidže, pet iz Novog Goražda, četiri iz Ugljevika, po tri iz Istočnog Novog Sarajeva, Lopara, Milića, Rogatice i Čelinca, po dvije iz Doboja, Novog Grada, Srpca i Čajniča i po jedna iz Bratunca, Vlasenice, Кalinovika, Кneževa, Mrkonjić Grada, Prnjavora, Ribnika, Teslića, Han Pijeska i Šipova. U posljednja 24 časa, Institutu za javno zdravstvo Republike Srpske prijavljeno je 14 smrtnih slučajeva kod kojih je potvrđeno prisustvo virusa korona. Radi se o osobama starije životne dobi od kojih su četiri osobe iz Gradiške, tri osobe iz Bijeljine, dvije osobe iz Novog Goražda i po jedna osoba iz Doboja, Trebinja, Pala, Foče i Banjaluke.
Trail trčanje ili trčanje u prirodi sve popularniji sport
Posebno priznanje na Izboru najboljih sportista opštine Srbac za 2020. godinu dobio je Srđan Mihajlović iz Poveliča za ostvaren plasman na takmičenju na Jahorini u trejl trčanju ili trčanju u prirodi.
Na takmičenju „Jahorina Ultra Trejl 2020“ Srđan (21) se plasirao na 21. mjesto u konkurenciji 150 učesnika iz 10 zemalja, učestvujući na maksi stazi dugoj 49 kilometara. Srđan je proteklog vikenda učestvovao u Srbiji na trci ,,Inđija trail”i stazu dugu 25 kilometara i 600 metara istrčao je za 2 sata i 42 minuta.
,,Zaovoljan sam rezultatom, bila je odlična trka sa 250 učesnika. Sljedećeg vikenda nastupiću na polumaratonu u Mostaru, a naredni ,, Ultra trail” je 3. aprila na Jahorini, gdje je brdska staza duga 23 kilometra i tu očekujem dobar rezultat”, kaže Srđan Mihajlović.
On dodaje da mu veliku pomoć u svim ovim putovanjima i takmičenjima pruža njegova firma ,,Drvoprodex”, gdje je zaposlen, kao i Opština Srbac.
Jedno lice zadobilo povrede u saobraćajnoj nezgodi u Sitnešima
Na regionalnom putu Srbac – Prnjavor, u mjestu Sitneši, opština Srbac, 14.03.2021. godine oko 18,45 časova, dogodila se saobraćajna nezgoda u kojoj su učestvovali putnički automobil marke ”VW Golf” kojim je upravljao B.V. iz Srpca i putnički automobil marke ”Audi” kojim je upravljao P.M. iz Ilićana.
Uviđaj na licu mjesta izvršili su policijski službenici Policijske stanice Srbac, koji su utvrdili da je vozač P.M. zadobio tjelesne povrede, te je na vozilima nastupila materijalna šteta. Izvršenim alkotestiranjem lica B.V. kod istog je utvrđeno prisustvo alkohola u organizmu, te je lišen slobode,stoji u informaciji PU Gradiška.
Za pravoslavne vjernike sutra počinje višenedjeljni veliki Vaskršnji ili Časni post, koji se završava praznikom Vaskrsenja Isusa Hrista – Vaskrsom, koji se ove godine proslavlja 2. maja. Datum početka Časnog posta zavisi od datuma praznovanja najvećeg hrišćanskog praznika Vaskrsa, kojeg pravoslavni vjernici slave uvijek u nedjelju punog mjeseca poslije proljećne ravnodnevnice. Prva nedjelja posta zove se Čista, a posljednja je Nedjelja pravoslavlja, dok se do Vaskrsa, uz posebna pravila, smjenjuju – Prečista, Krstopoklona, Sredoposna, Gluva, Cvjetna i Strašna ili Stradalna nedjelja. Prema pravoslavnom učenju, Veliki post nas uči pokajanju, praštanju i pravoj molitvi, a cilj je da se u miru i tišini dočeka najveći hrišćanski praznik Vaskrs, jer je vjera u Vaskrsenje osnov hrišćanstva. Veliki ili Časni post, koji je ime dobio prema Časnom krstu na kojem je stradao Isus Hristos, ustanovljen je po uzoru na podvig Spasitelja koji je, poslije krštenja na rijeci Jordan, otišao u pustinju i postio četrdeset dana i noći, nakon čega je izašao kao pobjednik iz iskušnja koja mu je postavio Sotona. Vjernici dane posta provode u molitvi, praštanju i pokajanju kako bi se pripremili za Sveto pričešće. Post predstavlja i uzdizanje duha nad tijelom, pobjedu duhovne strane nad čulima i za hrišćanina on predstavlja pripremu za obilježavanje i proslavu Vaskrsa. Prema kalendaru Srpske pravoslavne crkve (SPC), uz jednodnevne postove postoje i četiri višednevna, a osim Časnog, to su i Božićni, Petrovski i Velikogospojinski post.
Godišnjica smrti: Andrić, hroničar vremena čije riječi ne blijede
Pomisao na smrt izaziva, već sama po sebi, kod čoveka strah. A kod književnika i svakog “javnog radnika” dolazi uz to još i odvratnost od glupih i neiskrenih nekrologa koji nas čekaju, zapisao je u bolničkoj bilježnici Ivo Andrić, velikan pisane riječi, doktor nauka i diplomata, dok je dane provodio na Vojnomedicinskoj akademiji u Beogradu, gdje je 13. marta 1975. godine i preminuo.
Njegova djela ostala su kao trajni pečat, zapisi čija vrijednost ne blijedi, a njegove riječi nastavljaju se prenositi i 46 godina nakon što je napustio ovaj svijet.Djetinjstvo i školovanjeU matici rođenih Crkve Svetog Ivana Krstitelja u Travniku stoji da je 9. oktobra 1892. godine rođen Ivan, sin Antuna i Katarine Andrić.
Budući veliki pisac i hroničar vremena na svijet je sticajem okolnosti došao u malom mjestu Dolac, nedaleko od Travnika, dok mu je majka bila u gostima kod rodbine. Andrićevi roditelji bili su Sarajlije – bez oca je ostao kad su mu bile dvije godine, a majka je, suočavajući se s besparicom, bila primorana da jedinca da na čuvanje muževljevoj sestri Ani i njenom mužu Ivanu Matkovšiku u Višegrad. Bio je to grad koji će više nego ijedno drugo mjesto obilježiti Ivovo stvaralaštvo. Gledajući svakodnevno vitke stubove mosta na Drini, Andrić je završio osnovnu školu, a potom se vratio kod majke u Sarajevo, gdje je 1903. godine upisao Veliku gimnaziju. Za vrijeme gimnazijskih dana počeo je pisati poeziju i 1911. godine u časopisu “Bosanska vila” objavio prvu pjesmu “U sumrak”. U tom periodu bio je pobornik integralnog jugoslovenstva i pripadnik pokreta “Mlada Bosna”, ali i strastveni borac za oslobođenje južnoslovenskih naroda od Austrougarske monarhije. Dobijanjem stipendije hrvatskog kulturno-prosvjetnog društva “Napredak”, Ivo je 1912. započeo studije na Mudroslovnom fakultetu Kraljevskog sveučilišta u Zagrebu. U gradu na Savi pomalo je učio, a pomalo posjećivao salone družeći se sa zagrebačkom inteligencijom. Naredne godine prešao je u Beč, gdje je slušao predavanja iz istorije, filozofije i književnosti. Pošto mu nije prijala tamošnja klima, bio je primoran da zatraži pomoć od svog gimnazijskog profesora i dobrotvora Tugomira Alaupovića, pa je naredne godine prešao na Filozofski fakultet Jagelonskog univerziteta u Krakovu. Na Vidovdan, 28. juna 1914. godine, poslije vijesti o Sarajevskom atentatu, Andrić je spakovao studentske kofere i napustio Krakov. Odmah po dolasku u Split, sredinom jula, uhapsila ga je austrijska policija i odvela prvo u šibensku, a potom u mariborsku tamnicu, u kojoj je, kao politički zatvorenik, ostao do marta 1915. godine.
Književi rad i diplomatija
Po izlasku iz zatvora obolio je od upale pluća, zbog čega je otišao na liječenje u zagrebačku Bolnicu milosrdnih sestara, gdje se aktivno uključio u pripreme prvog broja časopisa “Književni jug”. Istovremeno, pažljivo je dovršio knjigu stihova u prozi koja je pod nazivom “Ex Ponto” objavljena u Zagrebu 1918. godine. Tu je dočekao slom Austrougarske monarhije, a potom ujedinjenje i stvaranje Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca. Nezadovoljan zbog atmosfere koja je vladala u Hrvatskoj, Andrić je opet zatražio pomoć Alaupovića i već početkom oktobra 1919. godine počeo je da radi kao činovnik u Ministarstvu vjera u Beogradu. Sudeći prema pismima koja je slao prijateljima, Beograd ga je srdačno prihvatio i intenzivno je učestvovao u književnom životu prijestonice, družeći se s Milošem Crnjanskim, Stanislavom Vinaverom, Simom Pandurovićem, Sibetom Miličićem i drugim piscima koji su se okupljali u kafani “Moskva”.Već početkom 1920. godine Andrić je započeo uspješnu diplomatsku karijeru postavljenjem u Poslanstvu pri Vatikanu. Kao veoma nadaren, sposoban i svestran mladić ubrzo je postavljen za vicekonzula u Gracu, a budući da nije završio fakultet zaprijećeno mu je otkazom u Ministarstvu spoljnih poslova. U jesen 1923. godine upisao je Filozofski fakultet u Gracu, a već u junu sljedeće godine tamo je odbranio doktorsku tezu “Razvoj duhovnog života u Bosni pod uticajem turske vladavine”. Time je stekao pravo da se vrati u diplomatsku službu, a pojavila se i njegova prva zbirka priča u izdanju Srpske književne zadruge. Nedugo poslije poslovnog uspjeha suočio se s ogromnim gubitkom, kad je krajem 1925. godine saznao da je preminula njegova voljena majka.Protivteža porodične tragedije bio je napredak u profesiji – primljen je za člana Srpske akademije nauka i umjetnosti, a postavljen je i za vicekonzula Generalnog konzulata Kraljevine Jugoslavije u Marselju. Potom je karijeru nastavio u Konzulatu u Parizu, zatim je otišao u Brisel, pa u Ženevu. U Beogradu 1932. godine objavljena je i njegova druga knjiga pripovjedaka kod Srpske književne zadruge u kojoj su, pored priča ranije objavljenih u časopisima, prvi put u cjelini štampana “Anikina vremena”. U martu 1933. godine vratio se u Beograd kao savjetnik u Ministarstvu inostranih poslova.U Beogradu je u kontinuitetu proveo četiri godine, tokom kojih je živio u hotelu intenzivno pišući i objavljujući pripovijetke “Olujaci”, esej “Razgovor s Gojom”, jedan od svojih značajnijih književno-istorijskih tekstova “Njegoš kao tragični junak kosovske misli” i djelo “Jelena, žena koje nema”, a njegova diplomatska karijera tokom 1939. godine doživjela je vrhunac. Postavljen je za opunomoćenog ministra i izvanrednog poslanika Kraljevine Jugoslavije u Berlinu. Dan poslije bombardovanja Beograda u Drugom svjetskom ratu, 7. aprila, on je s osobljem Poslanstva napustio Berlin i izabrao povratak u okupirani Beograd, a prethodno je odbio ponudu njemačkih vlasti da ide u bezbjednu Švajcarsku. Po dolasku u voljeni Beograd je penzionisan, ali odbio je da prima penziju. Živio je povučeno u Prizrenskoj ulici, a u tišini iznajmljene sobe pisao je prvo “Travničku hroniku”. Krajem 1944. godine okončao je i roman “Na Drini ćupriju”. Oba djela objavio je u Beogradu nekoliko mjeseci po završetku rata.Prve poslijeratne godine postao je predsjednik Saveza književnika Jugoslavije, a u narednom periodu vrlo aktivno bavio se javnim poslovima, držao je predavanja, govorio na javnim skupovima, a kao član različitih delegacija često je putovao. Godine 1954. postao je član Komunističke partije Jugoslavije, a tad je štampano i njegovo djelo “Prokleta avlija”.
Milica Babić i Nobelova nagrada
Vijest da je dobio Nobelovu nagradu za književnost 26. oktobra 1961. godine saopštili su mu novinari koji su ga sačekali na ulici ispred stana kad se vraćao iz uobičajene šetnje Kalemegdanom. Tom prilikom kamere su zabilježile trenutak kad je s Milicom Babić, prvom srpskom školovanom kostimografkinjom, koju je u tajnosti volio dvije decenije, prvi put nazdravio. U raskošnoj kraljevski plavoj balskoj haljini sa crnom mašnom u srebrnoj kosi, Milica mu je bila pratnja kad je kročio u svečanu salu Švedske kraljevsdke akademije u Stokholmu, gdje je održala ceremonija uručenja nagrade 10. decembra 1961. godine, a u momentima kad je kralj Gustav predavao nagradu zasvirala je sevdalinka “Kad ja pođoh na Bentbašu”.Javnosti nije poznato kad su se Ivo i Milica zapravo upoznali, ali se to najvjerovatnije desilo prije nego što je čuveni pisac i tadašnji ambasador u Berlinu dao njenom suprugu Nenadu Jovanoviću posao u Ambasadi.S obzirom na to da je bio neženja, Ivo je Milicu zamolio da bude domaćica na prijemima, a prijatelji su bili od 1939. pa sve do Nenadove smrti. Andrić im je gotovo svakodnevno slao pisma i obraćao im se sa “dragi prijatelji”, a potpisivao ih je kao “Mandarin”, jer je to nadimak koji mu je Milica nadjenula.Nakon gotovo 20 godina poznanstva, 1957. godine Nenad je preminuo, a pisac nije znao kako da krije naklonost prema Milici. Godinu dana kasnije njih dvoje su se vjenčali, a Andrić je otkrio da je “Jelena, žena koje nema” zapravo Milica.
Smrt
Nedugo poslije velikog trijumfa u Stokholmu započela je duga borba s Miličinom bolešću. Do posljednjeg dana on joj se javljao sa svih putovanja oslovljavajući je sa “drago lepo”, a potpisivao s “grli te nežno tvoj Ivo Mandarin”, odajući na taj način bliskost koju su dijelili. Nakon Miličine smrti, Andrić je društvene aktivnosti sveo na minimum, mnogo je čitao i malo je pisao.
Zdravlje ga je polako izdavalo, zbog čega je često boravio u bolnicama i banjama na liječenju, a preminuo je 13. marta 1975. godine. U Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu 24. aprila 1975. godine, nedaleko od groba supruge Milice, položena je urna s njegovim pepelom, napravljena od zemlje donesene iz piščevog bosanskog zavičaja.Zapisao je veliki Andrić da smrt briše samo nestvarne veličine, a istinske učvršćuje i uzdiže. I istina je – on je hroničar vremena čija djela i riječi nisu izblijedjeli ni 46 godina nakon njegove smrti.
Citati
* Ljubav se ne može naći tamo gde je nema niti se može sakriti tamo gde je ima.
* Toliko je bilo stvari u životu kojih smo se bojali. A nije trebalo, trebalo je živeti.
* Dok god ima mraka, ima i svanuća.
* Misli dobro pa će dobro i biti.
* Teško onom koji mora nekog drugog da unizi da bi se on sam izdigao.
* Što ne boli – to nije život, što ne prolazi – to nije sreća.
* Ne teče reka nego voda, ne prolazi vreme nego mi.
* Život je neshvatljivo čudo jer se neprestano troši i osipa, a ipak traje i stoji čvrsto kao na Drini ćuprija.
* Ništa ne biva pre nego što treba da bude.
* Čudno je kako je malo potrebno da budemo srećni i još čudnije kako nam često baš to malo nedostaje.
Najznačajnija djela
“Ex Ponto” (1918)
“Put Alije Đerzeleza” (1920)
“Most na Žepi” (1925)”
Anikina vremena” (1931)
“Na Drini ćuprija” (1945)”Gospođica” (1945)
“Travnička hronika” (1945)
“Priča o vezirovom slonu” (1948)
“Prokleta avlija” (1954)”Jelena, žena koje nema” (1963)
