Iguman manastira Osovica arhimandrit Teofil (Dimitrić) dobitnik je najvišeg opštinskog priznanja – Povelje opštine Srbac, koje mu je dodijeljeno za istrajnost i nesebičan doprinos u izgradnji i obnovi manastirskog kompleksa Osovica i svesrdnu promociju tradicionalnih porodičnih vrijednosti.

Priznanje koje je dobio, povod je za njegovo gostovanje u našoj emisiji ,,Gost programa Radio Srpca“, koja je na rasporedu sutra u 10.00 časova.

,,To priznanje nije priznanje samo meni kao pojedincu, već i svima koji se trude da naša Osovica izgleda onako kako izgleda, da sve funkcioniše kako treba i to je priznanje svim ljudima koji vole Osovicu, naravno, bratiji Osovice, svim našim komšijama, mještanima sela koji su nam nesebična podrška, ali i priznanje svakom čovjeku koji ima osjećaj da je potrebno unapređivati našu lokalnu zajednicu, da je potrebno da činimo dobro i da se trudimo da iza nas ostane nešto što će svjedočiti da smo mi ovdje bitisali i portudili se da budemo korisni i da živimo u slavu Božiju, a na radost naroda našeg”, rekao je arhimandrit Teofil, dodajući da ljudi iz raznih krajeva dolaze da upoznaju naš mali gradić i manastir Osovicu koja zauzima važno mjesto u ,,ličnoj karti” naše opštine.

Otac Teofil kaže da je odrastao u vjerujućoj porodici, a da je želja da postane sveštenik postojala još od najranijeg djetinjstva.

,,Od malena sam imao želju da budem sveštenik, čak sam, kada su me se pitali šta ću biti kad porastem, u šali govorio da ću biti pop ili kralj, tako da u osnovnoj školi nije postojala nijedna druga varijanta, kao da je to za mene bio nekakav prirodan slijed događaja. Ono što moram da istaknem jeste da je među mojim precima bilo više sveštenika, tako da donekle vjerujem da je to genetika, ali je uticalo i to što je porodica iz koje potičem vjerujuća, pogotovo očevi roditelji uz koje sam odrastao u istom dvorištu u Banja Luci i koji su me od ranog djetinjstva vodili u crkvu“, rekao je otac Teofil.

Kao poseban perioda života ističe period boravka na studijama u Sankt Peterburgu za koji kaže da je predivan ruski grad, dodajući da Duhovna akademija koju je pohađao ima tradiciju bogoslovske škole dugu više od dva i po vijeka, kao i da se imena onih koji su završili pomenutu akademiju nalaze i među imenima svetitelja Pravoslavne crkve, ali i da su današnji poglavari pravoslavnih crkava završili tu akademiju, kao što je patrijarh moskovski i cijele Rusije Kirilo. U toj akademiji su se nekad učili i Sveti Justin Popović Ćelijski, Sveti vladika Nikolaj Velimirović i patrijarh srpski Varnava.

,,Ti dani u Sankt Peterburgu su bili posebni, jer je to jedna posebna škola koja se nalazi u centru grada. Tadašnji naš rektor i današnji mitropolit Karelije Konstantin u jednom trenutku je postao i predsjednik Savjeta rektora Sankt Peterburga koji ima preko 40 univerziteta i, zahvaljujući njemu, mi studenti smo imali  poseban blagoslov na toj akademiji, ne samo što se tiče bogosluženja i duhovnosti, nego i taj blagoslov da možemo da posjećujemo muzeje, galerije, sva kulturna događanja  tog predivnog grada potpuno besplatno. Sank Peterburg je poseban grad, ne samo zato što broji šest miliona stanovnika, nego i zato i što je to grad građen od strane cara za njega samog i njegovu porodicu i da bude prestonica tada moćne ruske imperije“, rekao je otac Teofil i dodaje da je Puškin zaista bio u pravu kada je taj grad nazvao ,,gradom mašte“.

Arhimandrit Teofil je prvi i jedini sveštenoslužitelj koji, za 45 godina episkopskog upravljanja vladike Jefrema,  prolazi kroz sve činove iako nema ni petnaest godina svešteničke službe.

,,Čin arhimandrita je najviši čin koji monaško lice može da dobije i to je zaista jedna posebna duhovna radost, jer je naš vladika poznat, ne samo u Srpskoj pravoslavnoj crkvi, već uopšte u Pravoslavnoj crkvi kao neko ko dosta obazrivo vodi svoju eparhiju, ali isto tako obazrivo i nagrađuje. Koliko god da taj čin sam po sebi ima značenje, za mene on ima posebno značenje, jer sam ga dobio zahvaljujući blagoslovu i dobroti upravo vladike Jefrema, koji se kod Svetog sinoda založio, iako nisam ispunjavao sve uslove, to jeste 15 godina monaške službe“, kaže otac Teofil.

Jedan je od osnivača i duhovno rukovodi već jedanaest godina Pravoslavnu humanitarnu organizaciju „Srbsko sabranje Baštionik“ iz Banja Luke, koja aktivno pomaže socijalno ugrožene na prostoru Eparhije banjalučke, ali i naše povratnike u Federaciji BiH, kao i Republici Hrvatskoj, te organizuje brojne književne večeri i predavanja sa učešćem eminentnih stručnjaka.  

,,Poseban projekat je Zadužbina za Kosovo i Metohiju, preko kojeg pomažemo narodne kuhinje na Kosovu i Metohiji i stipendiramo veći broj djece. Imamo dosta ljudi koji preko trajnog naloga pomažu ovaj naš projekat, to jeste one kojima je pomoć potrebna, a želja nam je da se u ovaj projekat uključi što više ljudi,  jer na dnevnom nivou se obezbijedi preko 2.500 obroka porodicama u teškoj materijalnoj situaciji”, rekao je arhimandrit Teofil govoreći o Baštioniku.

Pored toga, višegodišnji je aktivni član Imperatorskog pravoslavnog palestinskog društva iz Moskve čije postojanje datira još iz druge polovine XIX vijeka.

Arhimandrit Teofil je rođen 1983. godine u Banjoj Luci.  Osnovnu školu „Branko Radičević“ je pohađao u rodnom gradu, a zatim odlazi na Cetinje gdje završava srednju bogoslovsku školu „Svetog Petra Cetinjskog“. Bogoslovsko obrazovanje nastavlja na Bogoslovsko-katihetskom institutu u Beogradu, a u Sankt Peterburgu završava Duhovnu Akademiju Svetog Jovana Bogoslova. Pored Sankt-Peterburgske Duhovne Akademije, diplomirao je i na Pravoslavnom bogoslovskom Fakultetu Univerziteta u Beogradu. Za „svoju dušu“ diplomira na fakultetu Psihologije. Završio je i magistarske studije Nižegorodskog državnog Univerziteta „Nikolaja Aleksandroviča Dobroljubova“, na Visokoj školi međunarodnih odnosa i svjetske politike, na Katedri međunarodnih odnosa i diplomatije.

Godine 2010. biva zamonašen u manastiru Stuplje. Nakon tri godine prelazi u manastir Osovicu, čija je obnova počela u jesen 2009. godine. Jeromonah Teofil, iako smješten sa još jednim monahom u privremeni montažni objekat, pokazuje posebnu posvećenost u obnovi manastira Osovica i uskoro biva postavljen za manastirskog namjesnika.

 Trud i rad jeromonaha Teofila bivaju nagrađeni od strane Preosvećenog Episkopa Jefrema činovima sinđela 2017.  i protosinđela 2019. godine. Zatim, na insistiranje vladike Jefrema, Sveti arhijerejski sinod, u maju 2022.godine, dodjeljuje protosinđelu Teofilu najviše zvanje u monaškoj hijerarhiji –  čin arhimandrita.

Učesnik je raznih akcija koje se odvijaju u organizaciji Opštine Srbac. Dobrotom oca Teofila, srbačka Konferencija beba dodjeljuje zlatnik bebi koja ima četvoro ili više braće i sestara, ali i skroman poklon svakoj bebi koja učestvuje na Konferenciji.  Zlatnik,  takođe, dobija i najbolji plivač koji prvi dopliva do Bogojavljenskog krsta na Savi. Redovno se odaziva i ne sve humanitarne akcije.

 Autor je i koautor više knjiga: „Jedan prota i jedno vrijeme“, „Genealogija“, „Manastir Osovica“, kao i književnog romana „Tri Sprata (Teologumene idioma)“. Napisao je veći broj članaka i recenzija. A zapažena su i njegova predavanja na duhovne, književno-istorijske ali i savremene teme.

 Posebno je značajna uloga arhimandrita Teofila u istorijskoj obnovi manastira Osovica, koji je zahvaljujući pregalačkom radu postao, po svjedočenju kompetentnih, jedan od najljepših i najuređenijih manastira na cijeloj kanonskoj teritoriji Srpske pravoslavne crkve. Ovaj manastir postao je stjecište vjernog naroda, ali i mjesto koje posjećuju ne samo kulturni radnici iz regiona, ambasadori i diplomate raznih, i ne samo pravoslavnih zemalja, privrednici i mnogi drugi, koji ne kriju svoje oduševljenje gostoprimstvom igumana arhimandrita Teofila. Zahvaljujući ocu Teofilu Srbac je postao mnogo poznatiji, jer on uvijek ističe da se manastir Osovica nalazi na teritoriji upravo ove podmotajičke opštine.

Na inicijativu oca Teofila započeta je izgradnja spomenika u čast majkama, koji će ujedno biti i trajni podsjetnik na značaj očuvanja vječnih porodičnih vrijednosti.

 Za svoj rad i zasluge, arhimandrit Teofil je dobitnik Večernjakovog pečata za širenje mira i ljubavi, zatim ordena za Djelo vjere, Rusije Pravoslavne, kao i medaljom Nižegorodske mitropolije.

Razgovor sa arhimandritom Teofilom možete poslušati sutra u 10 časova u emisiji ,,Gost programa Radio Srpca” na frekvenciji 93,2 MHz ili putem interneta: www.radiosrbac.com.