Archive: October 2024

U sjajnoj utakmici u Srpcu viđeno je čak šest golova, a domaći tim je na kraju slavio pobjedu rezultatom 4:2 protiv ekipe iz Čelinca .

Slogu je u vodstvo doveo u 25. minuti Nikola Jokanović prelijepim pogotkom iz slobodnog udarca. Gosti su iskoristili šanse koje su im se ukazale nakon grešaka fudbalera Sloge i tako su zbog dvije greške postigli dva pogotka. Prvo je Milko Babić u 27.minuti, nakon katastrofalne greške odbrane Sloge, pogodio za 1:1. Poslije kornera za Čelinac, u 39. minuti, golman Sloge Nemanja Smiljanić nespretno je reagovao i skrenuo loptu u vlastitu za 1:2, što je bio i rezultat prvog poluvremena. Na otvaranju drugog poluvremena, tačnije u 49. minutu, Nikola Zec donio izjednačenje Slogi na 2:2. Sve je mirisalo na mršavi remi, a onda je Sloga u sudijskoj nadoknadi postigli dva gola i proslavili vrijednu pobjedu. Nakon što je Slaven Karamehić zabio za 3:2, ubrzo je Emir Grbić pogodio za 4:2.

Nakon utakmice svoj komentar je dao fudbaler srbačke Sloge  Slaven Karamehić.

,,Od početka sezone igramo kući jako dobro i izašli smo napdački u ovu utakmicu. Dobro smo otvorili utakmicu i na vrijeme dali prvi gol. Ali nakon toga pad koncetracije i na naše dvije greške primili smo dva gola. Drugo poluvrijeme smo krenuli na sve ili ništa brzo dali izjednačujuci pogodak i diktirali smo tempo utakmice. Na kraju smo uspijeli u nadoknadi da da postignemo dva pogotka i zasluženo ostvarimo bitnu pobjedu. Hvala ekipi Čelinca na fer i korektnoj igri, a mi se okrećemo idućoj utakmici za vikend”, rekao je Slaven Karamehić.

Ekipa Sloge trenutno je na drugoj poziciji na tabeli drugoligaškog zapada.

Radna jedinica ,,Elektrodistribucija” Srbac obavještava svoje potrošače da će sutra, 29.oktobra, u periodu od 09.00 do 14.00 časova, zbog radova na rekonstrukciji dalekovoda, doći do zastoja u redovnoj isporuci električne energije na području sela Razboj, Kladari, Mali Razboj, Lilić i Kukulje.

U slučaju nepovoljnih vremenskih uslova, radovi se odlažu do daljnjeg.

Mještani Bajinaca dali su nemjerljiv doprinos u odbrambeno-otadžbinskom ratu Republike Srpske. Svoje učešće u ovom ratu uzelo je160 boraca iz ovog sela.

Boračka organizacija opštine Srbac, u saradnji sa Mjesnom boračkom organizacijom Bajinci, organizovala je parastos za desetoricu poginulih boraca Vojske Republike Srpske iz ovog mjesta. U ime Boračke organizacije opštine Srbac, prisutne je pozdravila i osnovne podatke o poginulim borcima pročitala Ljubinka Novaković.

Zoran Ješić je poginuo na Vidovdan 1991. godine kao prva žrtva rata na prostorima bivše Jugoslavije. Stradao je u Dravogradu, u opštini Maribor, na granici sa Austrijom i prva je žrtva rata na prostoru bivše Jugoslavije.. Rođen je u selu Sakule u opštini Opovo u Srbiji, odakle su se njegovi roditelji doselili iz Bajinaca.

Mladen Ugren je poginuo 1991. godine u selu Dragalić kod Nove Gradiške kao pripadnik Druge krajiške brigade, a Gavro Keser 1992. godine u Baricama kao pripadnik Druge oklopne brigade. Miroslav Crnobrnja, koji je porijeklom iz Bajinaca, živio je i radio u Vukovaru gdje je poginuo u novembru 1992. godine, braneći kućni prag kao dobrovoljac u jedinicama teritorijalne odbrane Vukovara.

Mišo Savić je poginuo 1993. godine na prvim linijama odbrane kod Brčkog kao pripadnik 16. krajiške motorizovane brigade, a Mićo Rakić iste godine u mjestu Barakovac na prvim linijama odbrane kao pripadnik Prve srbačke lake pješadijske brigade.

Dušan Milijašević je živio i radio u Zemunu odakle se početkom radnih zbivanja uputio sa svojim radnim kolegama na ratom ugroženo područje u BiH gdje je stradao 1994. godine u okolini Teočaka, a iste godine je Slobodan Mitraković poginuo u Stogu u opštini Zavidovići na ozrensko-vozućkom ratištu kao pripadnik Prve srbačke lake pješadijske brigade.

Brane Dumonić je živio u Zenici do početka rata kada dolazi u Bajince, nakon čega se preseljava u Banjaluku. Poginuo je kao pripadnik 30. divizije Prvog krajiškog korpusa 1994. godine u borbama na odbrani Srbobrana, a iste godine je Nedeljko Ždral stradao na Putnikovom brdu u borbama za odbranu Doboja.

Na spomen-obilježje cvijeće su položile i svijeće prislužile porodice i rodbina poginulih boraca, delegacije Opštine Srbac na čelu sa načelnikom za opštu upravu Duškom Mitrićem, Boračke organizacije opštine Srbac na čelu sa predsjednikom Goranom Plotanom, Ogranizacije porodica zarobljenih i poginulih boraca i nestalih civila opštine Srbac, Mjesne boračke organizacije Bajinci, Mjesne zajednice Bajinci, nastavno osoblje i učenici područne Osnovne škole ,,Rakić Mićo-Mićan” Bajinci i delegacija SUBNOR-a.

Parastos je služio sveštenik Mladen Prodanović.

Dvoje učenika osnovne škole iz Bajinaca izrecitovali su prigodne recitacije.

U ime BO Srbac sve prisutne je pozdravio predsjednik BO Srbac Goran Plotan.

,,Naša dužnost i obaveza je da se sjećamo naših deset saboraca iz Bajinaca koji su dali svoje živote za stvaranje RS. Vidite da živimo u neuređenoj BiH, tako da naša borba traje i danas, zato vas sa ovog mjesta pozivam na očuvanje RS. Sva udruženja koja okupljaju boračku populaciju kao i sve političke subjekte pozivam na srpsko jedinstvo kakvo smo imali devedesetih godina. Samo jedinstvenom borbom možemo očuvati našu Republiku Srpsku koja je naša jedina otadžbina ”, rekao je Plotan.

Nakon parastosa, istaknuto je da će Boračka organizacija opštine Srbac, u skladu sa svojim mogućnostima, i dalje raditi i insistirati na provođenju osnovnih i najvažnijih segmenata svoga djelovanja, a koji se odnose na brigu o boračkim kategorijama.

Srpska pravoslavna crkva /SPC/ proslaviće sutra praznik posvećen Prepodobnoj mati Paraskevi, u narodu poznatijoj kao Sveta Petka, kao pomen na dan kada je ova svetiteljka okončala ovozemaljski život.

Prepodobna mati Paraskeva rođena je u Epivatu i, prema zapisima srpskog vladike Nikolaja Velimirovića, porijeklom je Srpkinja. Roditelji su joj bili imućni i pobožni, a osim nje imali su i sina Jevtimija, koji je kasnije postao poznati episkop maditski.

Nakon smrti roditelja, djevica Petka, željna podvižništva Hrista radi, otišla je u Carigrad, pa u jordansku pustinju, gdje se podvizavala do starosti. Tada joj se javio anđeo Božiji i rekao joj da se vrati u otadžbinu.

U Epivatu je proživjela još dvije godine u neprestanom postu i molitvi i onda je predala dušu Gospodu. Upokojila se u 11. vijeku i na njenom grobu počela su se dešavati razna čuda, najčešće izliječenja. NJene čudotvorne mošti prenesene su u Carigrad.

Bugarski car Asen je mošti svetiteljke 1238. godine prebacio u Trnovo u Bugarskoj, a padom tog područja pod Turke, sultan Selim je njene mošti odnio u Carigrad. Na molbu kneginje Milice, žene srpskog kneza Lazara, mošti svetiteljke prenesene su u Srbiju u Beograd i 125 godina bile su položene u kapeli na Kalemegdanskoj tvrđavi.

Mošti Svete Petke sada su u Rumuniji u Jašiju, gradu koji se smatra velikim svetilištem i mjestom hodočašća, ne samo za pravoslavne, već za sve koji vjeruju u njenu moć isceljenja.

Na ikoni je Sveta mati Paraskeva predstavljena u ženskoj monaškoj odeždi, sa krstom i mirtinom grančicom, simbolom mučeništva.

Sveta Petka je u srpskom narodu veoma poštovana i važi za zaštitnicu žena. Veliki broj ljekovitih izvora nosi ime Svete Petke, a jedan od njih, sa čudotvornom i ljekovitom vodom nalazi se u Beogradu, na Kalemegdanskoj tvrđavi, mjestu gdje su njene mošti dugo počivale.

Sveta Petka je zaštitnica i kapele na Kalemegdanu, gdje se svake godine, poslije liturgije u Crkvi Ružici koja je u neposrednoj blizini, organizuje litija.

Kalemegdanska kapela Svete Petke sagrađena je na izvoru vode za koju se vjeruje da iscjeljuje očne bolesti i u njoj se, kao velika svetinja, čuva mali prst svetiteljke.

Na mjesnom groblju u Prijebljezima danas je služen pomen parastos pukovniku Miodragu Suvajcu, koji je preminuo 4. novembra 2023.godine u Banjaluci u 70. godini, nakon duge i teške bolesti.

Pomen je služio protojerej Željko Sarić, u  prisustvu porodice Suvajac, predstavnika Boračke organizacije opštine Srbac na čelu sa predsjednikom Goranom Plotanom, potpukovnika Viće Кovačevića, načelnika Odjeljenja za opštu upravu Duška Mitrića, ratnih drugova iz srbačke brigade i drugih demobilisanih boraca iz jedinica Vojske Republike Srpske.

Pukovnik Suvajac je iza sebe ostavio suprugu Olgu, sina Igora, kćerku Irenu, snahu Natašu, zeta Dragana, unučad Marka, Filipa, Aleksu i Danicu, sestre Кoviljku, Ravku i Miljanu i ostalu ožalošćenu rodbinu.

Rođen je 14. februara 1954. godine u Prijebljezima. Završio je Ekonomski fakultet u Sarajevu i Visoku Vojno-političku školu u Beogradu. U toku službe u JNA je obavljao niz odgovornih dužnosti.

Nakon formiranja Кriznog štaba opštine Srbac, kao tadašnji major, Miodrag Suvajac donio je u Srbac naređenje komandanta Prvog krajiškog korpusa, generala Momira Talića, koje je izdato 25. maja 1992. godine, za formiranje Srbačke lake pješadijske brigade na teritoriji opštine Srbac.

Sve radnje oko formiranja brigade, koja je brojala 1305 vojnih obveznika, završene su u rekordnom roku. Za komandanta je imenovan Miodrag Suvajac koji je tu dužnost izuzetno uspješno obavljao sve do kraja rata. Brigada je svečano postrojena 7. juna 1992. godine na fudbalskom igralištu u Malim Sitnešima, na ponos svih građana jer su dobili još jednu jedinicu Vojske Republike Srpske kao garanta bezbjednosti srpskog naroda na svom ognjištu.

Ratni put brigade, koja je kasnije preimenovana u Prvu srbačku laku pješadijsku brigadu trajao je više od četiri godine a prošlo ga je 3338 vojnih obveznika. Taj ratni put je bio slavan, častan i pošten, zbog čega je brigada, na čelu sa pukovnikom Miodragom Suvajcem, odlikovana najvišim odlikovanjem, Medaljom Petra Mrkonjića od strane predsjednika Republike Srpske.

Pukovnik Suvajac je dobitnik i drugih nagrada i odlikovanja, kao i najvišeg opštinskog priznanja, Povelje opštine Srbac.

Ovogodišnji dobitnik najznačajnijeg priznanja, Povelje opštine Srbac je specijalista ginekologije i akušerstva, doktorica Branka Vidović Nedić.Priznanje joj je uručeno za neizmjerno zalaganje i doprinos u borbi za zdravlje svih građana opštine Srbac na svečanoj akademiji 13.oktobra povodom krsne slave Pokrova Presvete Bogorodice i Dana opštine Srbac.

Gostujući u programu Radio Srpca, dr Vidović Nedić je izjavila da joj je priznanje posebno drago zato što ga je dobila od ljudi iz svoga mjesta i za rad koji je provela u svom mjestu.

„Osjećam se ispunjenom u životu, posebno jer su to i drugi vrednovali. Drago mi je da sam u svojoj lokalnoj zajednici, od ljudi koji su tu oko mene, iz mog okruženja, prepoznali to, jer najteže je biti ocjenjivan od svojih bližnjih. To je meni nagrada za ono pješačenje četiri godine kada sam bila đak pješak iz Nožičkog u Martinac ,za taj jedan komplikovan život koji se dešavao u vrijeme studiranja i za rad u ratnom periodu. Drago mi je da moja djeca i moja unučad vide da je neko iz njihove porodice nagrađen za svoj rad i trud i to je priznanje koje me stvarno ispunjava“, izjavila je dr Branka.

Osnovnu školu je završila u Nožičkom, a gimnaziju u Srpcu. Medicinski fakultet je upisala u Sarajevu, a odmah nakon diplomiranja, 4. marta 1985. godine, dobija prvi radni angažman u srbačkom Domu zdravlja, u kojem ostaje do dana današnjeg. Specijalizaciju iz ginekologije je završila 1993.godine. Ova izuzetno stručna i neizmjerno susretljiva i prijatna žena, ljekar koji se zaista rijetko sreće, u aprilu 2025. godine navršiće 40 godina rada u istoj zdravstvenoj ustanovi -Domu zdravlja Srbac što je naročita rijetkost u medicinskoj struci.

„Zaposlila sam se sa 24 godine u Domu zdravlja Srbac.Tada je bio drugačiji sistem zdravstva, nije bilo toliko pravila ni procedura i bila je veća bliskost među samim radnicima u zdravstvu, a i sa pacijentima. Kasnije se to mijenjalo, došao je i rat. Kad sam kao ginekolog došla u Srbac, bila mi je velika čast bilo kome i bilo na koji način pomoći da dođe do najvažnije stvari u životu, a to je da dobije dijete. Ako radite nešto što volite, vi se i trudite. Ja sam uvjek medicinu mnogo voljela i ne znam da bi se nečim drugim mogla baviti“, rekla je dr Branka.

Njena humanost i izvanredno pouzdan, znalački pristup dijagnostičko-terapijskom segmentu medicine, obilježilo ju je kao ljekara zbog čijih su hitnih i pravovremenih reakcija mnogobrojni pacijenti danas srećni i zdravi ljudi. Na pitanje da li može izdvojiti nešto što je na nju ostavilo poseban utisak, rekla je da se profesionalno susretala sa raznim situacijama, ali je izdvojila jedan slučaj koji nije bio u okviru zdravstvene kuće nego se dogodio 1987.godine za vrijeme ljetovanja.

„Bili smo mladi i krenuli smo na godišnji odmor na Korčulu, ali čitav dan su bile neke prepreke na putu, pa smo putovali cijeli dan. Tamo smo stigli kasno i ugledamo kamp Janjina na Pelješcu. Tada nije bilo ni mobilnih telefona. Skrenuli smo da prenoćimo, pa sutradan da nastavimo put. Kad smo ustali ujutro malo da prošetamo po kampu, sjeli smo na neku klupu i odjednom čovjek trči i traži pomoć, jer se dijete nagutalo vode. Odmah sam prišla da pomognem i nakon dugotrajne reanimacije uz pomoć jedne laborantice iz Banjaluke, uspjeli smo vratiti u život malog Darija. Njegova majka se zvala Nedžla Kavčić Agić, a otac Branko. Oni su iz Sarajeva i bili tu na odmoru. Dječak se nagutao vode i bio je potpuno bez znakova života. Na sreću, našli smo se u tom trenutku tu i ovaj mladi život je spašen zahvaljujući upravo ovoj reanimaciji i to je na mene, mladog ljekara, ostavilo tada poseban utisak“, rekla je dr Branka.

Dr Branka Vidović Nedić je uputila savjet mladima da ostanu ovdje i nastave obrazovanje i usavršavanje u svojoj zemlji.

“Naše mjesto je predivno i ako gajimo ljubav jedni prema drugima, onda će to činiti i naša djeca. Šantić je davno rekao:’Ostajte ovdje’. Nigdje na svijetu nije lijepo kao tamo gdje si rođen, jer možemo na razne načine da se družimo, uživamo i sudjelujemo u svemu. Nije samo novac jedino što nas treba opredjeljivati. Zato bih mladima poručila da idu svagdje i obiđu sve, ali da se vrate i ostanu ovdje“, poručila je uspješan ljekar, majka dvoje djece i baka četvoro unučadi Branka Vidović Nedić, specijalista ginekologije i akušerstva.

Emisiju Gost programamožete  poslušati na našoj internet stranici www.radiosrbac.com.