Archive: September 2024

Narodna biblioteka Srbac organizuje poetsko veče Bore Kapetanovića koje će biti održano večeras u čitaonici biblioteke sa početkom u 19 časova.
Pjesnik Boro Kapetanović prisutan je u književnosti od 1972. godine, kada je prvi put objavio svoja djela. Rođen je u Sanskom Mostu 1953. godine, a sada živi i radi u Banjaluci.
Osvojio je brojne nagrade, a njegova poezija je uvrštena u nekoliko antologija.

Zamjenik načelnika opštine Srbac Vladimir Gužvić prisustvovao je ovih dana konferenciji u Sarajevu na kojoj su prezentovani rezultati drugog ciklusa Projekta opštinskog upravljanja životnom sredinom (MEG) 2022 – 2025, kojim je obuhvaćena 21 lokalna zajednica sa prostora cijele BiH.

Tom prilikom su uručena priznanja za opštine koje su ostvarile najbolji napredak u prethodnoj godini, a među njima je i Opština Srbac koja je sa indeksom ostvarenja napretka od 73,33 odsto rangirana na trećem mjestu i dobila bespovratna sredstva u iznosu od 140 hiljada američkih dolara.

Gužvić kaže da navedeni grant predstavlja 40 odsto od ukupne vrijednosti investicije koja će biti realizovana u našoj opštini, a predviđeno je pet aktivnosti, od kojih su dvije već u toku a za preostale tri su raspisani tenderi.

“Već su započele aktivnosti na izgradnji kraka u ulici Danka Mitrova, odnosno izgradnji fekalne i oborinske kanalizacije u toj ulici, kao i izgradnja vodovodne mreže u mjesnoj zajednici Nova Ves u zaseoku Seferovci. U planu je da se radi i novi cjevovod za vodosnabdijevanje dijela naselja Sela Srbac, Kaoca i Vlaknice, zatim vodovodna mreža u ulici Save Vujanovića Žuće i nabavka opreme za praćenje potrošnje u komunalnom preduzeću “Vodovod” u cilju smanjenja gubitaka na mreži. Tenderi za ove tri aktivnosti su već raspisani i očekujemo izbor izvođača radova u roku od dvadesetak dana po Zakonu o javnim nabavkama”, rekao je Gužvić.

Navodi da će ovih dana biti upriličeno zvanično potpisivanje sporazuma, a u roku od dvije sedmice sva grantovska sredstva bi trebala biti na raspolaganju.

“Ostatak sredstva za realizaciju ovih kapitalnih investicija smo obezbijedili kroz druge izvore finansiranja, najvećim dijelom preko Vlade Republike Srpske”, istakao je Gužvić.

On je izrazio zadovoljstvo ostvarenim uspjehom u drugoj fazi MEG projekta jer je to potvrda da naša lokalna zajednica predanim radom može da se nađe u društvu odabranih i nagrađenih opština i gradova.

“Nadam se da ćemo tako nastaviti i u narednom periodu i pred nama su još neki javni pozivi na koje ćemo konkurisati, o čemu ćemo blagovremeno informisati javnost”, rekao je Gužvić.

Kako bi se Srbac našao među tri najefikasnije zajednice u BiH u drugoj fazi MEG projekta, morali su se ispuniti zadaci koji su bili su podijeljeni u četiri segmenta a ocjenjivani su kroz 14 indikatora, među kojima je, samo jedan od njih, koji se odnosi na upravljanje srednjoročnim akcionim planom, imao vlastitih 45 indikatora.

Između ostalog, izvršeno je unaprijeđenje komunikacije sa građanima kroz uvođenje veb i mobilne aplikacije e-Citizen kroz koju je građanima omogućeno da prijave komunalni problem, upute pritužbu, pristupe materijalima sa skupštinskih zasjedanja ili učestvuju u javnim raspravama.

Obavljeno je i anketiranje o priuštivosti vodnih usluga u kojem je učestvovalo 230 domaćinstava, što će biti od značaja u pogledu poboljšanja usluga vodosnabdijevanja i odvodnje na teritoriji opštine Srbac.

Projekat MEG 2 finansiraju Vlada Švajcarske, Švedska, Vlada Republike Češke, te podržava Delegacija Evropske Unije u BiH, a provodi Razvojni program Ujedinjenih nacija u Bosni i Hercegovini (UNDP BiH).

Ukupna vrijednost MEG 2 projekta iznosi 23 miliona KM.

Kako bi pomogao petogodišnjem dječaku Igoru Gužviću iz Vlaknice, koji boluje od teškog oblika autizma, Srpčanin Bojan Kresojević (27) odlučio je da polovinu novca od automobila Opel Vektra, koga je oglasio za prodaju, odvoji za Igorovo liječenje.

Vidjevši na društvenim mrežama da se prikuplja novac za Igora, mladi Srpčanin je poželio da na ovaj način pruži podršku kako bi se što prije obezbijedio novac za terapiju.

“Automobil planiram prodati već neko vrijeme, a kada sam saznao za akciju nisam se dvoumio da od buduće prodaje odvojim pola iznosa za malog dječaka. Čak nisam na početku ni znao o kome se radi a poslije sam shvatio da poznajem njegovog oca. Moji motivi su isključivo humani i jednostavno sam osjetio u sebi potrebu da pomognem ovoj porodici”, rekao je Bojan.

Ističe da je vozilo u dobrom stanju i da ga je već kontaktiralo par zainteresovanih kupaca.

“Opel je 2007. godište a prije 1500 kilometara je urađen mali i veliki servis, dok je prije hiljadu kilometara stavljena nova turbina na koju ima garancija godinu dana. Posjeduje dosta prateće opreme i moja procjena je da vrijedi oko šest hiljada KM. Nadam se da će biti zainteresovanih i da ću u uspjeti u svom naumu”, rekao je Bojan, koji je završio srednju školu za automehaničara i radi u firmi „Atom kompani“ iz Malih Sitneša.

Potencijalni kupci mogu kontaktirati Bojana na broj telefona: 066/219-637.

U pripremi je i humanitarno veče “Srcem za Igora” koje organizuje Udruženje građana „Cezar“ u saradnji sa Nevladinom organizacijom „Milenijum“.

Izvršni direktor Cezara, Tanja Šnjegota, pohvalila je Bojanov gest i pozvala i druge građane, koji su u mogućnosti, da kupovinom ulaznica pomognu humanitarno veče koje je planirano u petak, 20. septembra u 19 časova u Domu kulture „Uglješa Kojadinović“ u Srpcu.

“Terapija za Igora stiže iz Rusije i jako je skupa te za otprilike dva mjeseca korištenja iznosi 1600 evra. Saznali smo od roditelja da jako teško dolaze do sredstava i da su iscrpili sve finansijske mogućnosti, pa smo odlučili da se angažujemo. Uspjeli su nekako doći do novca za terapiju koju trenutno prima a ostalo je još da se obezbijedi nekoliko doza”, rekla je Šnjegota.

Prema njenim riječima, prodaja ulaznica je već počela a njihovi volonteri vrše prodaju u gradu.

“Dobro će nam doći i potencijalne donacije od privatnih firmi i pojedinaca i nadam se da ćemo pokazati da imamo veliko srce i da smo jedinstveni onda kada je to najpotrebnije”, istakla je Šnjegota.

Pomoć Igoru Gužviću ranije su pružili i njegovi drugovi iz Dječijeg vrtića „Naša radost“ iz Srpca koji su izrađivali ukrase na kreativnim radionicama, a njihovom prodajom na izložbi povodom vaskršnjih praznika prikupili su dio sredstava. Podršku je pružilo i Udruženje žena iz Srpca koje je na osmomartovskom sajmu u centru grada prikupilo 820 KM donacijama članica udruženja i drugih građana.

Proteklih dana predstavnici Opštinske organizacije porodica zarobljenih i poginulih boraca i nestalih civila opštine Srbac uz finansisjku podršku Odbora za njegovanje tadicija oslobodilačkih ratova i Opštine Srbac, a u sklopu obilježavanja Dana poginulih i nestalih u odbrambeno otadžbinskom ratu obišli deset roditelja poginulih i nestalih boraca koji se nalaze u težem zdravstvenom stanju. Ideju da se ovako nešto realizje podržala je Opštinska uprava koja ima razumjevanja za ovu kategoriju stanovništva.

Kako nas je informisao Dragutin Stanojević, predsjednik Opštinske organizacije porodica zarobljenih i poginulih boraca i nestalih civila opštine Srbac obilazeći porodice i razgovarajući sa njima, te slušajući probleme koji ih tište, da se zaključiti da gotovo ništa materijalno njima ne nedostaje, ali se uvijek i ponovo obraduju kad ih neko posjeti i da je to jedna sitnica koja im puno znači na prvom mjestu što nisu zaboravljeni, a onda i da neku lijepu riječ uputi.

,,Sve porodice koje smo obišli i posjetili su već u životnoj dobi od preko 70 i više godina, tako da ih život nije mazio ni po kom osnov. Uglavnom su dobrog ili solidnog zdravstvenog satanja, ali najveći problem im stvara kretanje, jer kod većine je problem što ih noge ne slušaju. Naravno, tu ima i onih kojima je narušeno zdravlje, pa troše dosta medikamenata i u razgovoru sa njima obećali smo da ćemo u saradnji sa Opštinom Srbac pomoći oko nabavke lijekova koliko god to bude u našoj moći. Naravno uvijek tu bude i lijepih priča uglavnom iz predratnog perioda, ali i u toku rata, sve do momenta dok nisu izgubili svog najbližeg”, rekao je Stanojević i dodao će se organizacija potruditi da u narednom periodu upriliči još više ovakvih posjeta i na svoj način se oduže kako poginulim borcima, tako i njihovim porodicama.

Češki doseljenici koji su prije 130 godina, u okviru austrogarskog plana naseljavanja seljaka, osnovali selo Nova Ves, donijeli su sa sobom običaje koji su ostali sačuvani do današnjih dana, iako je danas u selu preostalo svega petnaestak njihovih potomaka koji žive u osam domaćinstava.

Kako bi zajedno proslavili veliki jubilej, u subotu, 7. septembra, na druženju u domu u Novoj Vesi pridružilo im se više od stotinu članova udruženja „Češka besjeda“ iz Slavonskog Broda, Prijedora, Prnjavora i Banjaluke, čiji preci su takođe naseljavali ovo područje i izgradili lokalnu infrastrukturu, a pozivu su se odazvali i zamjenik ambasadora Češke Republike u BiH Jozef Zrzavecki, predsjednik Saveza nacionalnih manjina Republike Srpske Franjo Rover i načelnik opštine Srbac Mlađan Dragosavljević.

Među okupljenima je bio i doktor ekonomskih nauka, Željko Vaško iz Banjaluke, koji se prisjetio doseljavanja prvih 25 porodica iz Češke i Moravske oblasti 1894. godine, koji su stigli u nenaseljen prostor opštine Srbac, gdje su osnovali naselje Novo Selo, što u prevodu znači Nova Ves. Vaško, koji je rođen u ovom selu kaže da su Česi ostavili veliki trag i ovo je jedna od rijetkih lokalnih zajednica, osim Prijedora, u kojoj imaju svoju crkvu i društveni dom.

„Vjerno čuvamo našu tradiciju, kulturu i jezik i održavamo druženja barem jednom godišnje, a ovaj put okupilo se čak pet naših generacija. Kada češka pjesma prestane i kada se češki jezik ne bude čuo, nestaće i nas, što ne smijemo dozvoliti“, rekao je Vaško.

Ivan Kratofil iz Srpca, koji je zakoračio u osmu deceniju života, kaže da je njegov djed bio među osnivačima sela, a stigao je trbuhom za kruhom, kao dječak od 14 godina.

„Prije dolaska, naši preci su živjeli dvadesetak godina u Rusiji i kada im je u posjetu došao car Nikolaj Romanov rekao im je da bi trebali preći na pravoslavnu vjeru. Tu su se predomišljali, pa su otišli kod Marije Terezije u Austrogarsku i ona im je predložila da dođu i slobodno nasele ovo područje. Jedan dio njih se nedugo nakon toga odvojio i odselio u Maćino brdo kod Prnjavora, a drugi su nastavili sa izgradnjom sela. Jedna grupa tadašnjih mještana se zalagala za izgradnju društvenog doma, a druga je više bila za to da se gradi crkva, tako da su jedni gradili dom a drugi crkvu, pa su imali i jedno i drugo“, rekao je Ivan, koji ima tri kćerke i četiri unuka.

Predsjednik udruženja „Češka besjeda“ iz Nove Vesi Vjekoslav Kratofil, kaže da je ovdje nekada živjelo preko 150 Čeha a sada su uglavnom ostala samo staračka domaćinstva.

„Raseljavanje je krenulo pedesetih i šezdesetih godina prošlog vijeka, a nastavilo se sedamdesetih, kada su mladi po završetku školovanja prvo odlazili u industrijske centre širom BiH i Hrvatske a kasnijih godina u Austriju i Njemačku. Danas se potomci prvih doseljenika mogu pronaći na svim kontinentima“, rekao je Vjekoslav, čiji djed i baka su rođeni u Novoj Vesi a pradjed je bio među doseljenicima.

Ludmila Bureš, koja je sa suprugom provela 60 godina živeći i radeći u Zenici, kaže da nikada nije zaboravila rodno selo, odakle oboje vode porijeklo.

„Sjećam se i danas druženja i igranki u domu, gdje je moj brat svirao harmoniku u orkestru, a nismo zaboravili ni tradicionalne češke specijalitete koje i danas često pripremamo, poput knedli i raznih jela od sirovog krompira“, rekla je Ludmila, čije djevojačko prezime je Vaško.

Mještanka Zdenka Pejaković, djevojačkog prezimena Bureš, kaže da je njena baka bila među doseljenicima a roditelji su se rodili u Novoj Vesi.

„Ovakvih sela u Srpcu je malo. Svi smo vezani jedni za druge, kao porodica, i bez obzira na ime i prezime dišemo jednom dušom. Redovno dolazimo na sastanke u udruženje i tu se dogovaramo oko raznih druženja i okupljanja, proslave Božića i Uskrsa i zaista smo složni u svemu“, rekla je Zdenka.

Tradiciju godišnjih okupljanja Čeha sa naših prostora čuvaju i u Slavonskom Brodu gdje živi oko 200 pripadnika ove nacionalne manjine, od čega je njih 80 učlanjeno u Češku besjedu. Predsjednica udruženja Jarmila Rajković kaže da najveći broj njih vodi porijeklo iz Nove Vesi, a jedan dio iz Maćinog brda i Dervente.

„Nismo zaboravili stare pjesme naših djedova i baka i često ih izvodimo na ovakvim skupovima obučeni u narodne nošnje. Nažalost, primjetno je da nas je sve manje i činimo sve da se tradicija ne ugasi“, rekla je Jarmila.

Poznato je da su do početka Drugog svjetskog rata postojala i češka sela Vranduk kod Doboja i Malica pored Dervente ali su nakon izbijanja rata nestala. Ostala su samo naselja u Novoj Vesi i Maćinom brdu a mještani su uglavnom preživljavali baveći se poljoprivredom. Veliki dio Čeha u tom vremenu živio je i u Banjaluci, Prijedoru i Sarajevu, a svima im je zajedničko da su se u potrazi za boljim životom uputili u razne dijelove svijeta.

Zamjenik ambasadora Jozef Zrzavecki rekao je da su za Republiku Češku veoma važni njihovi sunarodnici koji su se odselili prije stotinu i više godina.

„Stalo nam je da imaju dobre uslove života gdje god da žive, a naročito na području BiH gdje je veoma zastupljena češka nacionalna manjina i naša težnja je da svi državljani ove zemlje imaju bolju budućnost za svoju djecu i unučad“, rekao je Zrzavecki.

Načelnik opštine Mlađan Dragosavljević rekao je da je sa iskrenim zadovoljstvom prihvatio poziv da prisustvuje obilježavanju jubileja.

„Uvijek osjetim pozitivnu energiju i dobro raspoloženje kada dođem na ovaj događaj i želim da nastavite sa očuvanjem tradicije i običaja a Opštinska uprava će podržavati ovu manifestaciju i biti uz vas“, rekao je načelnik Dragosavljević.

Druženje članova Češke besjede prije okupljanja u domu počelo je misom u crkvi Male Gospojine u Novoj Vesi izgrađenoj 1938. godine, nakon čega su Česi posjetili groblje u ovom selu. U domu je izveden kraći nastup pjevačke grupe Češke besjede iz Slavonskog Broda, a uz pjesmu i zajednički ručak druženje je potrajalo do kasnih noćnih časova.

Maršom “Stazom egzodusa” u utorak, 10. septembra je obilježeno 29 godina od masovnog stradanja Srba sa Vozuće, doline rijeke Krivaje i južnog Ozrena.

Učešće u maršu uzelo je i 90 Srpčana među kojima je najviše bilo učesnika Odbrambeno-otadžbinskog rata i članova porodica poginulih boraca, zatim nekoliko članova planinarskih društava, učenika osnovnih i srednjih škola iz Srpca, kao i drugih Srpčana koji su željeli da ovim činom odaju počast stradalim srbačkim junacima.

Marš je počeo u 8.30 časova u Tumarama na Ozrenu poslije liturgije u Crkvi Svete Trojice, a završio u naselju Stog kod Vozuće, u opštini Zavidovići, nakon više od šest časova pješačenja i pređenih 22 kilometra.

Riječ o “kamionskom putu” koji ide pravcem Brijesnica Gornja, Kvrga, Malčići, Borovci, Lozna, Stog, kojim su se Srbi iz Vozuće i doline Krivaje povlačili pred pripadnicima takozvane Armije BiH i plaćenika iz islamskih zemalja.

Tada je ​spaljeno 30 srpskih sela, protjerano 1.920 srpskih porodica sa 7.680 članova, ubijeno 459 boraca Vojske Republike Srpske i civila, dok se za 129 još traga.

Među njima je 29 boraca Prve srbačke lake brigade, od čega je 24 poginulo a preko 30 ranjeno 10. septembra 1995. godine.

Učesnik današnjeg marša bila je i Mirjana Milašinović iz Srpca čiji otac Marko je stradao na ovaj datum prije tačno 29 godina. Ona je tada bila beba od samo mjesec dana.

“Evociramo ponos koji izaziva Vozuća, ali svakako i tugu. Smatram da nakon svega što se ovdje desilo, možemo da budemo srećni jer smo dali sve što imamo da sačuvamo naš narod”, rekla je Mirjana.

Pred spomen-kapelom u izgradnji u porti Crkve Svetog Đorđa u Stogu, parastos je služio mitropolit dabrobosanski Hrizostom,

Predsjednik Zavičajnog udruženja “Zavidovićani”, Zoran Blagojević, rekao je da se upravo ovdje nalazi masovna grobnica u kojoj je 21 tijelo od kojih je 17 obezglavljeno.

“Ne samo to, nedaleko odavde preko brda su 64 pripadnika Vojske Republike Srpske živa zarobljena i odvedena za koje ne znamo gdje su”, rekao je Blagojević.

Vijence ispred spomen-kapele, između ostalih, položile su delegacije Opštine Srbac i Boračke organizacije opštine Srbac, kao i delegacije učesnika marša i potomaka poginulih boraca srbačke brigade. Položeno je cvijeće i na spomen obilježje u čast poginulih Srpčana koje se nalazi u crkvi Svetog Georgija, od strane načelnika opštine Mlađana Dragosavljevića i načelnika štaba Prve srbačke lake pješadijske brigade, potpukovnika Viće Kovačevića.

Priređen je zajednički ručak za sve učesnike a održan je i prigodni program na kojem su uručene brojne zahvalnice koje su, između ostalog, za dugogodišnje aktivno učešće u manifestaciji, dobili Srpčani Goran Plotan, Dragutin Stanojević, Vićo Kovačević, Željko Radić, Slobodan Đaković, Milan Pavlović i Dušan Lepir.

Dušan Lepir (81), koji je i ove godine bio najstariji učesnik marša bez većih poteškoća je uspio preći cijelu stazu.

“Osmu godinu zaredom dolazim na ovaj događaj. Ponosan sam jer nisam primijetio razliku u fizičkoj kondiciji u odnosu na prethodne godine a i ovaj put sam uočio neke omladince koji su bili iscrpljeni i poručujem im da se trebaju malo pripremiti. Ako bude sreće i zdravlja dolazim i naredne godine i dolaziću dokle mogu”, rekao je Lepir.

Sjećanju na ovaj tragični događaj, ispred Opštine Srbac, pored načelnika opštine Mlađana Dragosavljevića, prisustvovali su načelnik Odjeljenja za opštu upravu Duško Mitrić i načelnik odjeljenja za inspekcijske poslove Nenad Bilanović, a ispred Boračke organizacije Srbac, počast stradalima su odali predsjednik Goran Plotan, predsjednik Odbora ratnih vojnih invalida BO Srbac Goran Trivunić i članovi Predsjedništva skupštine Boračke organizacije Srbac Veljko Stanišljević i Draško Momić.

Predsjednik Opštinske organizacije porodica zarobljenih i poginulih boraca i nestalih civila Srbac Dragutin Stanojević i predsjednik Predsjedništva Boračke organizacije Srbac, Dragan Aleksić, jedni su od onih koji su najviše doprinijeli da odziv Srpčana bude na zavidnom nivou i da sve protekne u najboljem redu.

Aleksić je rekao da se srbačka brigada časno i pošteno borila na vozućkom ratištu gdje je provela 16 mjeseci, vršeći uglavnom odbrambene zadatke.

“Mi nismo napadali i ugnjetavali neprijatelja već branili srpski narod i odolijevali napadima raznih bjelosvjetskih boraca i mudžahedina koji i danas siju smrt po cijelom svijetu. Tog 10. septembra 1995. godine nismo se mogli oduprijeti silama kao što su dva korpusa, zenički i tuzlanski i odnos snaga bio je 12 naprema jedan u njihovu korist, što je dovelo do velikih gubitaka i stradanja 24 naša ratna druga iz Srpca u jednom danu. To su bili dobri borci, drugovi i komšije koji su poginuli na koti Paljenik i u njihovu čast danas smo položili cvijeće i zapalili svijeće u Stogu, koji se nalazi odmah ispod naše nekadašnje linije”, rekao je Aleksić.

On je izrazio zadovoljstvo što je među učesnicima marša bilo dosta učenika osnovnih i srednjih škola, a to nagovještava da će tradicija obilježavanja biti nastavljena u budućnosti.

Svim Srpčanima koji su pješačili stazom egzodusa bio je obezbijeđen besplatan prevoz, majice sa obilježjem marša, hrana i piće.

Jedan od onih koji su učestvovali u maršu je i Goran Grabovac, koji je član Planinarskog društva “Motajica” iz Srpca i nedavno je učestvovao u hodočašću do manastira Ostrog, te pohodu na najviši vrh Turske, planinu Ararat.

Grabovac kaže da po četvrti put učestvuje u maršu i ističe da su razlozi prije svega emotivne prirode i da nemaju takmičarski karakter, kao neke druge manifestacije u kojima učestvuje u sklopu kalendara Planinarskog saveza Republike Srpske.

“Glavna motivacija za mene je sjećanje na sve stradale i prognane sa ovog područja kojih je bilo mnogo u Odbrambeno-otadžbinskom ratu. Našim borcima je za vrijeme rata ovdje bilo najteže i sve ovo što radimo je pomen i sjećanje da se takve žrtve nikada ne ponove”, rekao je Grabovac.

Ističe da mu je drago što je uprkos vremenskim uslovima koji nisu bili pogodni i vlažnom terenu, odziv učesnika bio dobar.

“Teren je bio klizav sa dosta blata koje je otežavalo kretanje, najviše zbog kiše koja je ranije padala i uticaja oborinskih voda, pa je vodostaj rječica i drugih vodotoka bio relativno visok i teško se preko njih prelazilo. Ranijih godina toga nije bilo ali smo zato imali visoke temperature preko 30 stepeni koje su takođe otežavale kretanje. Ipak, organizatori su diktirali dobar tempo koji je bio prilagođen prosječnom korisniku, kako onima koji se aktivno bave planinarenjem tako i drugima koji su uspješno prešli ovu stazu dužine 22 kilometra”, istakao je Grabovac.

Pored učesnika marša, u Vozuću je putovao još jedan autobus Srpčana u kojem su bili članovi porodica poginulih i nestalih boraca i preživjeli učesnici Odbrambeno-otadžbinskog rata koji su dočekali učesnike.

Organizaciju odlaska Srpčana na Vozuću preuzeo je Odbor za njegovanje tradicije oslobodilačkih ratova koji se, u saradnji sa Opštinskom upravom pobrinuo i oko organizacije Dana sjećanja na stradanje Srpčana na vozućkom ratištu koji se obilježavaju od 8. do 11. septembra.

Učenicima prvih i drugih razreda OŠ „Vuk Karadžić“ Sitneši i područne škole u Ćukalima, policijski službenik Policijske stanice Srbac, Dragan Milijašević,održao je danas, 10.09.2024. godine, predavanje u okviru preventivne kampanje „Zaštitimo djecu u saobraćaju“ Ministarstva unutrašnjih poslova.  

Edukativnim predavanjem obuhvaćeno je 11 prvačića i 5 učenika drugog razreda.

Najmlađim osnovcima ukazano je kako se treba kretati u saobraćaju, zašto je važno pogledati lijevo, pa desno, kada se prelazi ulica. Ovim putem su ukazali i na najčešće greške koje učenici čine u saobraćaju, a to su prelazak preko ulice mimo pješačkog prelaza, sa slušalicama u ušima ili koristeći mobilni telefon.

Đaci su pokazali veliko interesovanje, i aktivno su učestvovali u predavanju.