Archive: January 2023

Roman,, Raspeće” penzionisanog profesora srpskog jezika i književnosti Miloša Milinčića koji je objavljen krajem prošle godine, pisan je dvije godine I na oko 400 stranica prati sudbine likova kroz varljiva i turbulentna vremena na prostoru bivše Jugoslavije

– Ovo je priča o čovjeku i njegovim unutrašnjim preplitanjima. Svi mi nosimo neki krst u životu i nalazimo se u svojevrsnom raspeću, pitajući se da li smo sve uradili kako je trebalo kaže profesor Milinčić, a na pitanje zašto je romanu dao ime ,,Raspeće” on kaže:

,,Pišući ovu knjigu preko dvije godine I sam sam se pitao koji će to biti ključ ulaska u dveri književne. Knjiga obiluje brojnim dilemama I nekoj vrsti raspeća životnog, a ne možemo a da se ne sjetimo I samog Isusa Hrista koji je zarad ljudskih grijeha završio na krstu. Raspeće se proteže kroz čitavo ovo djelo I zbog toga sam knjigu nazvao ,,Raspeće” , što je i ilustrovano na koricama knjige. Kompletan ljudski život obiluje brojnim iskušenjima, dilemama I iskustvima I mi praktično živimo u jednoj vrsti raspeća između dobra I zla”, rekao je za Radio Srbac Miloš Milinčić.

Ovo je njegova treća knjiga nakon djela „Dužnik svog vremena“i “Bajinci u sjećanju i priči“.

Profesor Milinčić žali što je knjiga, lijepa riječ i mudra misao potisnuta, zaboravljena njena uloga u društvu poljuljanih vrijednosti, a entuzijastima koji nisu izgubili volju i ljubav za pisanu riječ, skučen prostor pod nebeskom kapom lijepe književnosti.

Opširniji razgovor sa profesorom Milošem Milinčićem o njegovom novom romanu ali I drugim temama možete poslušati u našoj emisiji ,,Gost programa” koja je na rasporedu u subotu, 28.januara, u 10 časova.

U 83. godini života jutros je nakon kraće bolesti preminuo poznati istraživač i publicista Danilo Košutić koji je ostavio dubok trag u srbačkoj lokalnoj istoriografiji.
Rođen je 1940. godine u Nožičkom. Radio je u Dvoru na Uni (1965-1971) na poslovima obrazovanja i kulture a najveći dio radnog vijeka proveo je Srpcu na poslovima državne uprave i PTT-a.
Pune četiri decenije pretraživao je arhivsku građu i sve raspoložive dokumente iz kojih je crpio dragocjene podatke koji osvjetljavaju prošlost Srpca i okoline a poseban interes pokazao je za proučavanje života i kulture stanovništva srbačkog područja.
Rezultat tog upornog tragalaštva su dvije objavljene knjige „PTT na srbačkom području“, kao monografija o razvoju pošte, telegrafa i telefona u našoj opštini i „Srbac, naselja i stanovništvo“ kojom je dao značajan doprinos sagledavanju etničke i kulturne prošlosti srpskog naroda na ovom prostoru.

U proteklom periodu radio je na pripremi svoje treće knjige koja bi trebala biti promovisana ove godine.
Objavljivao je radove i članke u stručnim časopisima i novinama. Koautor je nekoliko monografskih knjiga o zavičaju, između ostalog i najnovije monografije „Srbac-monografski zapisi“.
Bio je dugogodišnji član opštinske redakcije za izradu Enciklopedije Republike Srpske, Srpskog prosvjetnog i kulturnog društva „Prosvjeta“ i predsjednik Opštinskog odbora SUBNOR Srbac. Dobitnik je Zahvalnice opštine Srbac koja mu je uručena 2003. godine na proslavi krsne slave opštine Srbac – Pokrova Presvete Bogorodice.
Danilo Košutić je iza sebe ostavio suprugu Jelenu, sina Dalibora, kćerku Danijelu, snahu LJerku, unučad Ivanu, Borislava, Igora i Aleksandra, praunučad i ostalu tugujuću rodbinu.
Sprovod kreće u petak 27. januara u 12 časova, ispred gradske kapele u Srpcu, do mjesnog groblja u Nožičkom, gdje će se obaviti sahrana sa početkom u 14 časova.

Svetosavska akademija pod nazivom “Uskliknimo s ljubavlju” večeras će biti organizovana po prvi put u Hramu Vaskrsenja Hristovog u Srpcu u organizaciji Srpske pravoslavne crkvene opštine Srbac i Opštine Srbac.

Obilježavanje praznika posvećenog prvom srpskom arhiepiskopu, svetitelju i prosvjetitelju, Svetom Savi, počinje večernjim bogosluženjem sa početkom u 17 časova a početak akademije je u 18 časova.

U programu će nastupiti hor Osnovne škole “Jovan Jovanović Zmaj”, učenici Centra srednjih škola “Petar Kočić”, etno grupa FUG-a “Motajički vuk” i sveštenici Željko Sarić i Petko Vuković sa prigodnim besjedama.

Po prvi put će biti uručene i tri Svetosavske nagrade nadarenim učenicima i studentima iz Srpca a organizovaće se i izložba slika Likovno-ekološke kolonije “Bardača-Srbac” na temu svetosavlja.

Pozivaju se građani da prisustvuju večernjem bogosluženju i svojim dolaskom uveličaju svetosavsku akademiju.

Srpska pravoslavna crkva sutra će proslaviti Svetog Savu, utemeljivača srpske crkve, države i školstva.

Savindan se obilježava u svim školama u Srbiji i Republici Srpskoj kao školska slava.

Sveti Sava bio je prvi srpski arhiepiskop, svetitelj i prosvjetitelj. Bio je najmlađi sin velikog župana Stefana Nemanje, kršten kao Rastko, a kada se zamonašio uzeo je ime Sava.

Rastko se na Svetoj Gori zamonašio uprkos snažnom protivljenju roditelja koji su mu namijenili vladarsku misiju.

NJegovim ustoličenjem za arhiepiskopa 1219. godine utemeljena je i samostalna Srpska pravoslavna crkva.

Zajedno sa ocem Stefanom, zamonašenim kao Simeon, Sveti Sava je osnovao Hilandar i izgradio još 14 manastira i tako postao ktitor prve srpske duhovne zajednice na Svetoj Gori.

Sveti Sava je napisao Tipik, prema kome se monasi vladaju, a napisao je i žitije svog oca, prepodobnog Simeona Mirotočivog.

U Studenici je 1209. godine osnovao prvu bolnicu na području Srpske države.

Sveti Sava se smatra začetnikom srpske srednjovjekovne književnosti, pa je stoga i zaštitnik prosvjetnih ustanova.

Sveti Sava je 1219. izdejstvovao autokefalnost Srpske pravoslavne crkve, a njegova djela “Nomokanon” /1220./ i “Sinodik pravoslavlja” /1221./ postala su pravni i duhovni stubovi srpske državnosti.

Sava se upokojio 1235. godine u bugarskom gradu Trnovu kao prvi arhiepiskop Srpske pravoslavne crkve, a ostao je poznat kao osnivač i tvorac Svetosavskog pravoslavlja.

Sinan-paša spalio je na Vračaru 1594. mošti Svetog Save, koje su do tada bile čuvane u manastiru Mileševa.

Smatra se da su Turci mošti Svetog Save spalili u pogrešnom uvjerenju da će tako uništiti vjeru i svaki njegov uticaj na Srbe.

Fudbaleri srbačke Sloge u ponedeljak su počeli sa pripremama za proljećni dio prvenstva u Drugoj ligi RS- grupa Zapad.
Odziv igrača je odličan i vidi se da su se svi zaželji fudbala nakon ove zimske pauze kaže trener Sloge Slavko Vujić i dodaje:
,,Prvi dio priprema. do kraja januara, odradićemo u Sportskoj dvorani ,,9. januar” u Srpcu a ukoliko to vremenski uslovi dozvole već od 1. februara trebalo bi da se treninzi nastave na pomoćnom terenu Sloge. Dogovorili smo četiri pripremne utakmice a prva je u nedelju 5. februara protiv ekipe 13 Skojevki. U pregovorima smo sa nekoliko igrača kako bi pojačali određene pozicije u timu. Prvenstvo počinje 4. marta i prvu utakmicu igramo kod kuće protiv ekipe “Crnog vrha” iz Jaružana i očekujemo nova tri boda . Cilj nam je da prvenstvo završimo u sredini tabele“, kaže trener Sloge Slavko Vujić.
Jesenji dio prvenstva Sloga je završila na 13. mjestu na drugoligaškoj tabeli.

Ambasador Rusije u BiH Igor Kalabuhov prisustvovao je godišnjoj sjednici Predstavništva Imperatorskog pravoslavnog palestinskog društva u BiH, koja je održana u manastiru Osovica u opštini Srbac.

Kalabuhov je istakao da njegova zemlja veoma cijeni saradnju sa Republikom Srpskom i da će dodatno biti unaprijeđena otvaranjem konzulata Rusije u Banjaluci.

“Veoma je važno što zajednički realizujemo strateške, odnosno ekonomske i projekte u oblasti kulture i obrazovanja”, rekao je Kalabuhov sinoć u Srpcu gdje je u manastiru Osovica prisustvovao redovnoj godišnjoj sjednici Skupštine Imperatorskog pravoslavnog palestinskog društva /IPPD/ – odjeljenja u Republici Srpskoj.
On je rekao da podržava rad IPPD-a koje aktivno radi na očuvanju pravoslavlja više od stotinu godina, kao i odbrani tradicionalnih vrijednosti koje vijekovima baštine ruski i srpski narod, saopšteno je iz Udruženja.
“Hvala vam na podršci Rusiji u međunarodnoj areni. Želio bih da naglasim potrebu za ujedinjujućim inicijativama, s ciljem jačanja klime tolerancije, saradnje i međunarodnog razumijevanja državotvornih naroda u BiH”, rekao je Kalabuhov, prenijevši pozdrave u ime Ministarstva spoljnih poslova Rusije.
On je podsjetio da je Rusija garant Dejtonskog mirovnog sporazuma i da sve u BiH mora biti rezultat dogovora političkih snaga i pojedinaca.
Govoreći o dešavanjima u Ukrajini, Kalabukov je rekao da je jasno da to nije rat lokalnog karaktera.
“Svjedoci smo vrlo interesantnih istorijskih događaja i ono što se dešava u Ukrajini nije neki lokalni konflikt, već egizistencijalna bitka, jer je cilj Zapada da eliminiše Rusiju”, tvrdi Kalabukov.
Predsjednik Odjeljenja IPPD u Republici Srpskoj Miladin Mitrović rekao je da ovo društvo, saglasno svojim odredbama, nastavlja rad usmeren na očuvanje civilizacijskih tekovina i vrijednosti koje propovijeda pravoslavna vjera.
“Jedan od prioritetnih zadataka ostaje čvršće povezivanje srpskog i ruskog naroda u svim sverama društvenog života. Višegodišnja saradnja našeg udruženja sa partnerima iz Rusije u nauci, obrazovanju, ekonomiji, kulturi i drugim oblastima sve je vidljiviija u Republici Srpskoj”, rekao je Mitrović.
On je podsjetio da Društvo želi doprinijeti očuvanju i jačanju veza Srpske i Srbije, kao i jačanja naconalnog identiteta srpskog naroda.

Pripadnici Policijske stanice Srbac i Jedinice žandarmerije Gradiška uz podršku grupe mještana Kukulja pronašli su na lokalitetu ”Jezerica” u mjestu Kukulje, opština Srbac nestalog Velemira Trninića (77) koji se prethodni dan udaljio biciklom od porodične kuće u pravcu rijeke Vrbas te se od momemta prijave nije vratio kući.

Lice je cijelu noć provelo u obraslom šiblju, a pronađen je nakon više od 20 časova u veoma lošem stanju. Zbog hladnoće sa njim nije bilo moguće uspostaviti komunikaciju. Pružena mu je prva pomoć od strane policijskih službenika PS Srbac, nakon čega je prevezen u srbački Dom zdravlja. Velemir se trenutno nalazi u Bolnici Gradiška i van je životne opasnosti.

“U nedelju 15. januara u 19:40h Policijsku stanicu Srbac telefonom je pozvao Milorad Trninić iz Kukulja i prijavio da se istog dana oko 15 časova njegov rođak Velemir Trninić-Velo udaljio biciklom od porodične kuće u pravcu rijeke Vrbas te da se do momenta prijave nije vratio kući. Rođak je naveo da je oko 18 časova sa grupom komšija otišao tražiti Velemira te da je u njivi koja se nalazi u poljima uz korito rijeke Vrbas u Kukuljama pronašao bicikl dok Velemira nije bilo.

Odmah je upućena patrola policijskih službenika PS Srbac, ali zbog loših vremenskih uslova, slabe vidljivosti i nepreglednosti terena pretraga je obustavljena i nastavljena sutradan, saopšteno je iz PU Gradiška.

„U jutarnjim časovima u ponedeljak pripadnici PS Srbac nastavili su potragu a u akciju je angažovana i Jedinica žandarmerije Gradiška. U 10:50 minuta na lokalitetu „Jezerica“ u Kukuljama pronađen je Velemir kako leži u obraslom šiblju na nepristupačnom dijelu terena. Bio je u veoma lošem iscrpljenom stanju zbog hladnoće i sa njim nije bilo moguće uspostaviti bilo kakvu komunikaciju. Policijski službenici su mu pružili prvu pomoć, nakon čega je prevezen u Dom zdravlja Srbac. Tu je utvrđeno da je van životne opasnosti i upućen je u Bolnicu Gradiška na dalje liječenje gdje se još uvijek nalazi“ kaže komandir PS Srbac Siniša Šnjegota koji je rukovodio potragom.

Policijski službenici su obavili razgovor sa Velemirovom suprugom Mirom koja je izjavila da je njen suprug otišao biciklom od kuće da bi obišao svoju njivu na navedenom lokalitetu i da se nije vratio kući.

U 87. godini života juče je preminuo Slavko Jovičić, jedan od najstarijih srbačkih automehaničara i dobitnik opštinskog priznanja, Zahvalnice opštine Srbac.

Slavko je djetinjstvo proveo u Gornjim Srđevićima, a ljubav prema metalskoj struci rodila se u kovačkoj radionici oca Milana koji je imao sedmoro djece. Kao najstariji sin, rano je uzeo čekić u ruke pružajući mu pomoć da ishrani devetočlanu porodicu.

Uz podršku oca najprije je završio automehaničarski zanat u Zemunu, potom Višu mašinsku školu u Banjaluci i Visoku pedagoško-industrijsku školu u Rijeci.

To mu je pomoglo da radi kao nastavnik praktične nastave u srednjim mašinskim školama u Gradišci i Srpcu punih 15 godina i za to vrijeme obuči oko 1.500 budućih automehaničara od kojih su neki postali vrsni majstori, a jedan broj njegovih učenika odlično se snašao u automobilskoj industriji širom Evrope.

U privredi je proveo 25 godina a prije 34 godine je otišao u penziju sa mjesta šefa Službe održavanja u Drvno-industrijskom preduzeću „Srbac“ Prijebljezi.

Od tada je neprekidno bio aktivan u svojoj radionici, radeći i po 12 sati dnevno.

Mnogi Srpčani, ali i drugi putnici namjernici koji su prolazili kroz našu opštinu, kada im se zadesi neki kvar na automobilu, po pravilu su se upućivali na Slavkovu adresu, jer mu nije bio problem da majstoriše podjednako dobro na lakim ili teškim vozilima, poljoprivrednim mašinama, pa čak i letjelicama.

Pamti se anegdota kada je prije tri i po decenije, sjedeći u društvu prijatelja, Slavko rekao za helikopter koji je prelijetao Srbac da neće stići daleko jer mu ne radi jedan klip, na šta su se oni nasmijali. Nakon sat vremena helikopter se prinudno spustio nedaleko od Srpca i posada je potražila neki servis da utvrdi kvar. Upućeni su Slavku koji je kvar brzo dijagnostikovao, nakon čega su otišli po dijelove i helikopter se ponovo vinuo u nebo.

Nerijetko su po njega dolazili pojedinci, građevinske i druge firme iz susjednih opština i odvodili ga u njihova mjesta kako bi otklonio kvarove na njihovim vozilima i mašinama.

I njegov sin Dragan je vrstan metalostrugar i često je za njega znao reći da je bolji majstor od njega kada je u pitanju izrada zupčastih i lančanih prenosa i drugih vitalnih dijelova za koje je potrebna milimetarska preciznost.

Za tako nešto u svojoj radionici posjedovali su savremene mašinske strojeve, od glodalica, blanjalica, bušilica, presa, aparata za elektrolučno i trakasto zavarivanje i slično.

Često je znao reći da se od ovog posla može pristojno živjeti i uvijek je apelovao mladima da se bave zanatom i da ga na prvom mjestu zavole, budu istrajni, stručni i odgovorni u radu, poštuju mušteriju i ne misle samo kako što lakše doći do zarade.

Iako je bio cjelodnevno zauzet, uvijek je znao naći vremena za svoju porodicu, naročito za unuku Anđelu koja je bila njegova mezimica.

Za svoja životna dostignuća 2010. godine nagrađen je Zahvalnicom opštine Srbac na obilježavanju Dana opštine Srbac.

Slavko je iza sebe ostavio suprugu LJeposavu, sina Dragana, pastorku Vesnu, braću Velimira i Arsena, sestru Jelenu, unuku Anđelu i ostalu tugujuću rodbinu.

Sahrana Slavka Jovičića obaviće se danas u 13 časova a sprovod kreće ispred gradske kapele na groblju u Srpcu.